Iemand heeft een penis op mijn fietstas getekend. Toen ik bij de stalling aankwam zag ik meteen dat er iets anders was, toch duurde het even voor de boodschap aankwam.
Hoewel ik mezelf niet preuts zou noemen maakt de penis me heel ongemakkelijk. In eerste instantie was ik vooral boos. De fietstas was net nieuw en ik had lang getwijfeld over de aankoop omdat ik het ook best tuttig vond. Voor mijn werk op de kunstacademie fiets ik vaak met zware spullen door de stad, dus het was geen overbodige luxe. Maar in deze tekening zag ik zoveel spot dat ik mijn grootste angst niet meer uit mijn hoofd kreeg. Namelijk dat die brede tassen achterop een voorbode zijn voor uitdijende moederheupen.
Door de tekening heeft het woord schaamstreek voor mij een nieuwe betekenis gekregen. Ik schaam me voor deze penis, terwijl het niet eens mijn eigen geslachtsdeel is. Vooral als ik ergens sta te wachten met mijn fiets. Op de pont ben ik bang dat mensen naar mijn piemel kijken. Ik vraag me af of ze denken dat ik deze lelijke penis zelf heb getekend of op verzoek mijn fietstas heb laten decoreren.
Mijn vriend vertelt me dat jongens als kind wel vaker piemels tekenen. Hij wijst me op de hilarische scène in de film Superbad (2007) waarin Seth, het personage van Jonah Hill, compulsief penissen tekent en deze verzamelt in een lunchtrommeltje. Eigenlijk is het een heel mooie manier om je geslachtsdeel te leren kennen. Wat jammer dat meisjes nooit vulva’s tekenen. Ook ik zette mijn eerste geslachtsdelen pas op papier tijdens de lessen modeltekenen op de academie.
Jammer genoeg is de tekening op mijn fietstas niet gesigneerd. Als een van mijn studenten hem had gemaakt, had ik er nog wel het een en ander op aan te merken. Wat ik kan waarderen (altijd beginnen met iets positiefs) is de heldere lijnvoering. Deze penis is met overtuiging op het groene vlak gezet. De streepjes erboven zou je als urine of sperma kunnen interpreteren, maar ik zie het liever als een uiting van enthousiasme zoals dat in stripverhalen wel vaker voorkomt. Wel valt mij op dat de penis niet naar de waarneming is gemaakt. Je kunt duidelijk zien dat de maker niet even heeft gekeken – misschien durfde hij dat niet – maar puur zijn idee van wat een penis is in zwarte lijnen heeft uitgedrukt.
Toen ik net naar de kunstacademie ging dacht ik dat je daar ambachtelijk leert tekenen. Al snel merkte ik dat goed kijken veel belangrijker is. Als je echt kijkt teken je veel langzamer omdat je steeds nieuwe details opvallen. Die concentratie komt de tekening over het algemeen ten goede. Je kunt aan een enkele lijn zien of de maker geconcentreerd was, of haastig en verveeld zoals bij mijn penis het geval was. Op de tas staat een schets van een penis en daar raak je snel op uitgekeken.
De oplossing is natuurlijk simpel: er een sticker overheen plakken of de tekening met zwarte marker veranderen tot de penis onherkenbaar is. Het zou een leuke opdracht voor studenten zijn. Een paar maanden geleden nog moesten ze van mij een paard tekenen en daar vervolgens een auto van maken met enkel een gum als gereedschap. Het werden goede beelden. Maar ik vrees dat een nog grotere tekening op mijn tas alleen maar nieuwe penissen zal aantrekken, terwijl er al genoeg fallussymbolen in het straatbeeld zijn. Misschien moet ik er maar een mooie vulva van maken, wie weet zet het een trend.