Een gebrek aan seksuele voorlichting, armoede, vastgeroeste rolpatronen waarin vrouwen bovenal als (toekomstige) moeders worden gezien en mannen als macho’s… Er zijn heel wat oorzaken voor de vele tienerzwangerschappen te noemen. De gevolgen zijn niet misselijk. Er zijn gezondheidsrisico’s en moeder en kind belanden vaak in bittere armoede. Kinderen opvoeden kost niet alleen een flinke bom duiten, tienermoeders zijn vaak ook voortijdige schoolverlaters, waardoor ze zonder diploma in de onderste regionen van de Surinaamse arbeidsmarkt terechtkomen. Salarissen van omgerekend tweehonderd euro per maand zijn daar veeleer regel dan uitzondering.
Schokkend genoeg kiezen tienermoeders in Suriname er lang niet altijd zelf voor om vroegtijdig een punt te zetten achter hun schoolcarrière. Het land kan in Nederland dan wel te boek staan als losbandig en ongebonden, in de praktijk behoren onderwerpen als seks en tienerzwangerschappen er absoluut nog tot de taboesfeer – vandaar ook de vaak gebrekkige seksuele opvoeding. Een jaar geleden werd zelfs nog een reeks biologieboeken in de ban gedaan wegens ‘te expliciet’.
Tienermeisjes die op de middelbare school hun bolle buik niet langer kunnen verbergen, worden er daarom vaak door de schoolleiding zélf uitgetrapt. ‘Onze leraren zijn niet opgeleid voor het begeleiden van zwangere scholieren’, luidt daarbij het argument van de schooldirecteuren.
Toen de Nationale Assemblée, het parlement van Suriname, zich vorige week donderdag boog over het probleem van de tienermoeders, kreeg de minister van Onderwijs dan ook kamerbreed de wind van voren toen hij betoogde dat het voor zwangere leerlingen simpelweg onveilig zou zijn om naar school te blijven gaan. De meisjes zouden op school hun zwangere buiken namelijk kunnen bezeren, onder meer aan ‘de scherpe randen van de tafels in de leslokalen’.
Onder meer parlementsvoorzitter Jennifer Geerlings-Simons, naast partijgenote van president Desi Bouterse ook arts, reageerde woedend. Want als vrouwen in Suriname – een van de weinige landen ter wereld waar er geen bij wet geregeld zwangerschapsverlof is – zich tot de dag voor de bevalling voor hun werkgevers uit de naad moeten blijven werken, waarom zijn de randen van tafels in leslokalen voor zwangere tieners dan plots wel onveilig?