Premier David Cameron, vice-premier Nick Clegg en Labour-leider Ed Miliband veegden hun agenda’s schoon om de uit hun handen glippende Schotten te laten zien hoe belangrijk ze voor hen zijn. Maar het bliksembezoek van The Three Amigos, zoals het desperate trio in de Schotse media werd genoemd, lijkt too little, too late.

Tot twee weken geleden vonden politici in Westminster dat het vooral een beslissing van de Schotten was en dat zij zich er niet in moesten mengen. Maar toen het Schotse nee-kamp de strijd dreigde te verliezen, kwamen ze daarvan terug. Het verhaal ging dat de drie niet met lege handen zouden komen. Het zogenaamde devo-max-scenario, maximale bevoegdheden voor het Schotse deelparlement bínnen de unie, zou alsnog op tafel komen. Het had een game changer kunnen zijn. Maar de drie amigos bleken niet zulke goede vrienden en kwamen er niet uit, dus zwart op wit kwam er niets te staan. De Schotten moesten op hun blauwe ogen geloven dat ook een ‘nee’ meer zelfbeschikking zou betekenen, maar dan zonder de risico’s.

Ook Ukip-leider Nigel Farage vloog naar Glasgow. Nadat hij buiten door een politiecordon moest worden beschermd tegen linkse activisten, mopperde hij in een zaaltje met eigen achterban eerst op de desastreuze last-minute-reisjes van zijn Londense collega’s. Pas daarna kwam hij toe aan zijn waarschuwing voor de Schotten dat een ‘ja’ geen onafhankelijkheid betekent, maar slechts het inruilen van gezag uit Londen voor gezag uit Brussel.

En daarna meldden zich nog de Noord-Ieren op de Schotse vliegvelden. Vijftienduizend protestanten marcheerden in uniform, met vaandels, trommels en fluiten door de straten van Edinburgh voor behoud van de unie en loyaliteit met de Noord-Ierse protestanten die er hun leven voor lieten. Het was allemaal een beetje te veel van het goede en ook het terugvechtende nee-kamp was er niet gerust op dat het ook maar één ja-stemmer terug zou winnen.

Ondertussen namen in Usher Hall de Schotse rockbands Franz Ferdinand, Mogwai en Frightened Rabbit, hiphopact Stanley Odd, popzangeres Amy Macdonald en een aantal Schotse folkhelden maar gewoon een voorproefje op het feestje dat ze zouden vieren als het donderdag een ‘ja’ wordt. Het Vote Yes-concert rockte en vonkte en beloofde niets, behalve plezier, hoop en zin in een opwindende sprong in het diepe.

Lees ook: Brits ‘No’ zet doemscenario’s te laat overboord (abonnees)