De titel van Jacques Audiards nieuwe film Les Olympiades verwijst naar een woonwijk in het dertiende arrondissement bestaande uit hoge flatgebouwen van beton waar jonge professionals wonen. De hoofdpersonen zijn Camille (Makita Samba), promovendus en leraar op een middelbare school; Émilie, werkzaam bij een callcenter; Nora (Noémie Merlant), begin dertig, maar nu pas begonnen aan de universiteit; en Amber Sweet (Jehnny Beth), een online sekswerker. Het verhaal draait om min of meer toevallige ontmoetingen tussen deze personages, om de wijze waarop ze in de chaos en willekeur van de grote stad zoeken naar wie ze echt zijn.
Dankzij Audiards energieke regie en het goede acteerwerk, vooral door de steeds briljantere Merlant, bekend van Portrait of a Lady on Fire (2019), verzandt Les Olympiades niet in een moeras van clichés. Dat verhaal klinkt immers behoorlijk afgezaagd, nét een Franse romantische film waarvan er wel elke maand weer een uitkomt. Maar Audiard, die een paar jaar geleden de uitstekende gevangenisfilm Un prophète maakte, vindt trefzeker de balans tussen setting, personage en thema. Hij draaide de film in haarscherp zwart-wit en gebruikt simpele, elektronische muziek van Alexandre Desplat. En het belangrijkste: hoe hij de seks in beeld brengt. Audiard maakt deze veelvuldige scènes zowel opwindend, op het pornografische af, als thematisch relevant, voor beide geslachten.
Om een voorbeeld te geven: Camille en Nora zijn verliefd, maar ze weten niet zo goed waarom. Dan nemen ze een voorbeeld aan de wilde Émilie die leeft volgens haar eigen adagium: ‘Eerst “neuken” en daarna vragen stellen.’ Dat doen Camille en Nora, maar nog altijd voelen ze aan dat er ergens iets niet klopt. Dan komt Nora in contact met Amber, die een sekslijn exploiteert. Ze videochatten tot diep in de nacht; er ontstaat een band tussen hen. Geïnspireerd, opgewonden, gaat Nora daarna naar Camille’s appartement waar ze hem tegen de muur duwt, zodat hij gaat zitten, terwijl zij schrijlings boven zijn gezicht staat (allebei zijn ze nu naakt). Het ene leidt tot het andere… Audiard slaagt erin de diepte van Nora’s zelfinzicht te vangen, met zijn camera dicht bij de zwetende lichamen, maar ook doordat Merlant hem een performance vol kwetsbaarheid én kracht geeft. Wel heeft haar geestelijke ontwikkeling verreikende gevolgen, die ik niet zal verklappen.
Wát een sexy film is Les Olympiades. Tegen het einde is er een kus-scène die in de buurt komt van de allermooiste ooit op film, die tussen Grace Kelly en James Stewart in Hitchcocks Rear Window: gezichten groot op het scherm, twee paar glimmende lippen (belicht van achteren) tergend dicht bij elkaar. De spanning is erotisch, maar hier zien we vooral hoe vervreemding in de grote stad, zeker in deze moderne, Parijse woonbuurt, plaats maakt voor intimiteit, voor fysiek contact tussen mensen die elkaar hebben gevonden, omdat ze geleerd hebben te leven naar hun ware aard.
Te zien vanaf 28 april