Televisiekijkers zagen de man in een rechtstreekse uitzending steeds beroerder worden. Hij ging steeds zachter zingen, tot hij helemaal zijn mond niet meer open deed en verstijfd achter zijn microfoonstandaard bleef staan. MacGowans manager snelde het podium op en slaagde er pas na minuten in om hem weg te leiden. Hartaanval? Hersenbloeding? Nee, de legendarische zuiplap MacGowan was gewoon dronken. Zo concludeerden althans televisiepresentatoren Jan Douwe Kroeske en Bram van Splunteren, twee oudere jongeren die nimmer zijn opgevallen door hun perceptievermogen. De festivalgangers hoorden uiteindelijk van de zanger van het modieuze bandje Live dat MacGowan per ambulance was afgevoerd. Uren later bleek ook dat niet waar te zijn. MacGowan had geweigerd om naar een ziekenhuis te gaan en was inmiddels weer op de been. Hij verscheen ‘s avonds zelfs voor de microfoon van Radio Drie. Hij zei dat hij een imitatie had willen geven van Ian Curtis, de zanger van Joy Division, die ooit vergeefs gepoogd had zich te verhangen. 'I’m all right’, zei MacGowan dapper. Hij was weer voorzichtig een biertje aan het drinken.