Barcelona – Twintig jaar lang werd ze mishandeld door haar ex, een voormalig agent van de Guardia Civil. En twintig jaar lang hield ze haar mond. Tot voor kort. In de documentaireserie De waarheid vertellen om in leven te blijven verbreekt de Spaanse tv-persoonlijkheid Rocío Carrasco de stilte over haar lijdensweg.

Carrasco (44) beantwoordt niet aan het in Spanje heersende clichébeeld dat mishandelde vrouwen vooral onder de meest kwetsbare lagen van de samenleving voorkomen. Ze komt uit een steenrijke familie, is beroemd vanaf haar zestiende – als dochter van de befaamde zangeres Rocío Jurado en profbokser Pedro Carrasco mocht ze als kind al opdraven in veelbekeken tv-shows – en geniet alle privileges van de Spaanse jetset.

Dat was niet voldoende om haar te behoeden voor het perverse effect van de roddelprogramma’s waarin ze zelf had opgetreden, samen met haar toenmalige man Antonio David Flores. Na hun vechtscheiding stopte Carrasco daarmee om hun twee jonge kinderen niet te schaden.

Flores niet. Hij ontdekte dat hij dankzij de bekendheid van zijn ex veel geld kon verdienen. Twintig jaar lang liep hij de dagelijkse realityshows af om Rocío Carrasco zwart te maken. Met succes, want voor het grote publiek was zij een slechte moeder. Carrasco leed in stilte en deed herhaalde zelfmoordpogingen. Het pijnlijkst vond ze dat Flores erin geslaagd was de kinderen tegen haar op te zetten. ‘Ik zal ervoor zorgen dat ze je gaan haten, hoerendochter’, zei hij eens aan haar voordeur toen hij de kinderen terugbracht.

In de film vertelt Carrasco over het psychologische en fysieke geweld dat ze heeft ondergaan, soms subtiel en onzichtbaar, soms openlijk en bruut. En ze doet een oproep aan haar lotgenoten: ‘Zwijg niet zoals ik gedaan heb. Spreek het uit. Jullie zijn niet alleen.’

De documentaire bereikte een recordpubliek. Goede zaken voor sensatiezender Tele5, dezelfde die jarenlang de vuile oorlog van Flores te gelde had gemaakt. Maar de film maakte ook iets los in de samenleving. In de week na de uitzending kreeg de alarmlijn voor mishandelde vrouwen 42 procent meer meldingen binnen. Misschien is dat een eerste stap naar bevrijding uit hun lijden.

Het is een stuitende paradox: de omroep die uit puur cynisme en winstbejag gedurende twintig jaar de haat en het ongeloof aanwakkerde tegen een mishandelde vrouw lijkt nu opeens het meest bij te dragen aan de maatschappelijke bewustwording rond het schrijnende probleem van het macho-geweld in Spanje.