Barcelona – Spanje exporteert vlees van slechte kwaliteit dat afkomstig is van mishandelde dieren. Het was niet de eerste de beste die dat tegen een gezaghebbende buitenlandse krant had gezegd. Geen wonder dat de verontwaardiging en de woede tegen minister Alberto Garzón van Consumentenzaken hoog opliepen. Een minister die de veehouderij in zijn eigen land te schande zet en de sector in gevaar brengt, waar maak je zoiets mee?

De oppositie, veehouders, regiopresidenten en de invloedrijke commerciële tv-zenders maakten dag in, dag uit gehakt van de minister. Door het hele land gingen mensen de straat op om te protesteren tegen deze ‘aanval op de sector’. Ook van collega-ministers kreeg Garzón stevige kritiek. Hij is lid van Verenigd Links, coalitiepartner in het door sociaal-democraten geleide kabinet van Pedro Sánchez.

Een week later is de storm nog steeds niet gaan liggen. Ook niet nadat al lang duidelijk is geworden – voor wie het wil weten tenminste – dat alle opwinding gebaseerd is op een verminking van zijn woorden. Want wat had Garzón werkelijk tegen The Guardian gezegd? Dat het voor het klimaat goed zou zijn als de Spanjaarden minder vlees zouden eten – ze zijn koploper in Europa. Hij zette de massaproductie van de megastallen af tegen de traditionele, extensieve veeteelt zoals die nog steeds voorkomt in Spanje. ‘Dat is duurzame veehouderij. Wat absoluut niet duurzaam is, zijn de megastallen. Ze zoeken een dorp in een ontvolkte streek in Spanje en zetten er vier- of tienduizend dieren neer. Ze vervuilen de grond en het water, en ze exporteren vlees van slechte kwaliteit van deze mishandelde dieren.’ Ongezond vlees en dierenmishandeling bracht de minister dus uitdrukkelijk in verband met megaveehouderijen.

De rel begon toen een pr-bureau van de vleesindustrie er vorige week een stukje vol leugens en halve waarheden aan wijdde en de rechtse partijen PP en Vox een campagne op Twitter in gang zetten. De traditionele media volgden. In zes dagen plaatste de krant El Mundo 27 stukken over ‘het schandaal-Garzón’.

De term megastallen is inmiddels uit beeld verdwenen. Zelfs de organisaties van kleine boeren – die Garzón juist verdedigt – eisen het hoofd van de minister. En wat zegt premier Sánchez? De ‘persoonlijke mening’ van zijn minister ‘beantwoordt niet aan de werkelijkheid’. De megastallobby mag tevreden zijn.