Kitchen uit 1997 bijvoorbeeld. Tegen de achtergrond van een moderne inbouwkeuken vechten vier oudere mannen in quasi slow-motion met elkaar. Zoals kinderen dat doen. Ze gaan met elkaar op de vuist en deinzen onbeholpen iets achteruit wanneer ze zogenaamd een klap incasseren. Hoewel de actie monotoon is en zonder geluid blijft het beeld boeien. De actie is te absurd en raadselachtig om voor lief te nemen. Kitchen is geen incident. De afgelopen jaren heeft Aernout Mik een hele reeks van dit soort humoristische, moeilijk interpreteerbare maar toch hoogst toegankelijke videowerken gemaakt.
Alle reden dus voor De Paviljoens in Almere om hem uit te nodigen voor een bijdrage aan iets dat zij ‘de Vier Jaargetijden’ noemen. Elk seizoen een installatie van een andere kunstenaar. Mik kreeg de zomer. Hij ging naar Oostenrijk, filmde een groepje bungeejumpers die met z'n drieën tegelijk van een brug springen en monteerde een aantal sprongen achter elkaar. Het resultaat is op een doorzichtscherm in een half verduisterde ruimte in De Paviljoens te zien - en, Miks reputatie in acht nemend, nogal teleurstellend. Ongeïnspireerde en sacraal gepresenteerde niksigheid. Terwijl de kracht van Miks andere werk over het algemeen ligt in precisie en timing, is het hier slordigheid en toeval troef. De cameravoering is amateuristisch, de montage belabberd en betekenisloos. Het mist een ziel. Het lijkt er sterk op dat we hier opgezadeld worden met het werk van een kunstenaar in tijdnood die zich tijdens zijn vakantie in Oostenrijk plotseling die opdracht van De Paviljoens herinnerde.
Miks A Small group, falling wordt aangekondigd in een mooi fullcolour-blaadje waarin ook de oudere werken van Mik worden besproken. En dat is terecht. Maar de overdreven aandacht voor het niemendalletje dat tussen de bedrijven door werd gemaakt is buiten proporties. En om zo bezoekers naar De Paviljoens te lokken is zelfs een belediging van de liefhebber. Ook de relatie met het seizoen is onduidelijk. In de catalogus heet het dat ‘de zomer wat Mik betreft staat voor de vrije val vanaf grote hoogten’, maar zo kun je overal wel een draai aan geven.
Gelukkig zijn er in De Paviljoens ook een aantal werken te zien die wel een retourtje Almere rechtvaardigen. De prachtige luchtfoto’s van Edwin Zwakman bijvoorbeeld die bij nadere bestudering vernuftige maquettes van saaie landschappen blijken te zijn. En verderop in het gebouw, in de vaste collectie, een seizoensbestendige bos bloemen van Moniek Toebosch, Troostbos. Een in een vaas gegroepeerde, op steeltjes gemonteerde verzameling kleine luidsprekers waaruit afwisselend en heel zacht troostende woorden en liefdesverklaringen klinken. Geen grote literatuur, maar genoeg om een glimlach op je gezicht te toveren.

  • Nog meer Aernout Mik: 7 werken waaronder Kitchen, Suck en Fluff, worden in Amsterdam integraal vertoond op de lokale televisie door PARK 4DTV van 21 t/m 27 augustus. Elke nacht van 01.00 tot 02.00 uur, Salto A2.
  • Werk: schilderijen en tekeningen van beeldend kunstenaars die in 1997 een werkbeurs ontvingen. Fonds voor de Beeldende Kunst, Brouwersgracht 276, Amsterdam. Ma t/m vrij, 0.00 tot 17.00 uur, t/m 4 september. Inl: 020-5231590.