Op sociale media wemelt het van de filmpjes van schietpartijen, roofovervallen en inbraken, de dagbladen staan er bol van. Officiële cijfers zijn er nog niet, maar het lijkt logisch dat de criminaliteit toeneemt wanneer meer mensen het moeilijker hebben de eindjes aan elkaar te knopen.
De verontwaardiging was dan ook groot toen Jennifer van Dijk-Silos, minister van Justitie en Politie, in het parlement doodeerlijk toegaf dat het geld dat nodig is om de criminaliteit kordaat te kunnen bestrijden er gewoonweg niet is. ‘Al maandenlang wacht ik op extra geld dat het ministerie van Financiën zou vrijmaken, maar vanwege de crisis komt dat maar niet. Tegelijk heeft het ministerie sinds januari tientallen miljoenen Surinaamse dollars moeten bezuinigen.’
Een van de maatregelen waar de minister zich sterk voor maakt, is de reorganisatie van het gigantische ambtenarenapparaat op haar departement. Ruw geschat werkt zeventig procent van de Surinamers voor de (semi-)overheid. Justitie is een van de allergrootste ministeries. Om dat ambtenarenkorps te kunnen controleren, probeert de minister nog dit jaar op elke afdeling digitale prikklokken in te voeren. Ambtenaren die zich ’s morgens aanmelden, zullen zich voortaan moeten laten inscannen. ‘De wanorde rond het presentiegedrag van het personeel moet worden gereguleerd. Personeelsleden knoeien met de handmatig ingevulde presentielijsten en declareren ten onrechte overuren. Er zijn zelfs ambtenaren die onder werktijd een carwash runnen’, zegt de onderdirecteur van het ministerie tegen lokale media.
De aangescherpte controle is dik tegen de zin van vakbondsleider Ronald Hooghart, voorzitter van de grootste Surinaamse ambtenarenbond. ‘Digitale prikklokken stellen werknemers bloot aan onbekende stralingen. Dit druist in tegen de rechten van de mens’, meent Hooghart in een protestbrief. Die brief wordt in het land op algemeen hoongelach onthaald – ook door ambtenaren. ‘Een digitale prikklok is niet gevaarlijker dan een mobiele telefoon of een iPad met touchscreen’, reageert het ministerie droog. Online zijn de reacties scherper. ‘Mijn moeder moet al een jaar lang inscannen op het werk. Ze leeft nog steeds’, merkt een Facebook-gebruiker cynisch op.