Singh Varma: ‘Ik kende Van der Goen door de Bijlmerramp. Aardige man. Hij belde om te vertellen dat hij een boek had geschreven. Toen zei ik: stuur maar op, misschien dat ik er iets mee kan doen.’
Van der Goen: ‘Ik leerde Tara kennen in de Bijlmer. Aardig mens. Toen ik haar vertelde over de inhoud van mijn boek, zei ze meteen dat ze kamervragen wilde stellen. Dat vond ik natuurlijk prachtig. Ik vond het noodzakelijk dat het optreden van justitie in Nederland aan de kaak gesteld zou worden. De achterliggende ideeën waarop het justitiebeleid is gebaseerd, breng ik in verband met verschijnselen die in het fascisme optraden. Misschien komt het commercieel over om namens de uitgever kamervragen mee te sturen, zo was het niet bedoeld.’
In de eerste druk van het boek De jacht op Octopus: Hoe Nederlandse drugscriminelen greep krijgen op de bovenwereld (1996) van Parool-journalist Henk Schutten, wordt Van der Goen in verband gebracht met grootscheepse drugshandel en het wegsluizen van 17,5 miljoen gulden naar een Zwitserse bankrekening. Op last van Van der Goen is dit in latere drukken geschrapt. Van der Goens eigen pennevrucht blijkt een aanklacht tegen justitie en het Nederlandse drugsbeleid. Had Singh Varma niet eerst moeten uitzoeken met wie ze in zee ging?
Singh Varma vervalt na een korte stilte in een daverende lachsalvo: ‘Ha, ha, ha. Waarom zou ik? Ik ken meneer Van der Goen als goede advocaat. Zijn boek bevat belangwekkende zaken en ik heb daar vragen over gesteld.’
Justitie Amsterdam benadrukt dat Van der Goen in 1994 dan wel gelijk met collega Oscar Hammerstein is gearresteerd maar dat ‘wegens gebrek aan wettelijk bewijs’ de zaak is geseponeerd. Van der Goen: ‘Ik heb een Kennisgeving Van Niet Verdere Vervolging, de meest vergaande genoegdoening in Nederland, zodat mijn blazoen volledig blanco is. Mijn boek is een intellectueel antwoord.’
Tara Singh Varma weet niet meer precies wat de antwoorden van de minister op haar vragen waren. Dat ze niet tevreden was weet ze nog wel. Ze zal aanvullende vragen stellen.