Staatssecretaris Phoa kende ik alleen van stem. In een documentaire over LPFs glamourboy Varela hoorde je de man zichzelf telefonisch aanprijzen voor een plaatsje in het te vormen Balkenende I. «Als ze nog iemand zoeken voor… wil je dan vooral mijn naam noemen?» Hij opperde nogal wat posten waarop hij inzetbaar was en gaf hoog op van eigen kwaliteiten. Pikant was dat Varela zijn schoonzoon is en dat het nog lukte ook.
Ach ja, goeie ouwe LPF. Nu was hij bij Barend & Van Dorp een vrolijke man die het heerlijk vond «Jan» tegen Mulder te zeggen, te dollen en de lof te zingen van huishoudelijke taken voor zover verricht door de man. Want dat laatste was speerpunt van zijn beleid en hij verdedigde het onverstoorbaar, ondanks alle meewarige hilari teit die er aan de Stammtisch over heerste. Logisch: de stofzuigende man, dat is wat Pim had gewild en waarvoor Mat, Ferry, Eduard en Herman hun offers brachten. Zelf heeft Phoa er geen tijd voor en bedacht heeft hij het natuurlijk ook niet (dateert van Paars), maar hij is inderdaad inzetbaar, loyaal aan zijn ambtenaren en hij gooit er een bak zachte-sectorjargon tegenaan waar je u tegen zegt.
Dezelfde ambtenaren schiepen het klimaat voor dat huiveringwekkende Sire-spotje waarin arme Richard Witschge een jochie smeekt of die mee komt voetballen. Maar dat heeft het te druk met andere verplichtingen. Als je zoiets als maatschappelijk probleem benoemt, wordt het toch echt tijd dat de economische crisis genadeloos toeslaat. En wie bedenkt dat je uitgerekend galbak Witschge als zielenpoot opvoert, verdient de rest van zijn leven taakstraf.
Hoe dan ook, de Avro heeft naar Phoa geluisterd en biedt het programma Vaders. Omdat ik al stofzuig en dweil reken ik me niet tot de doelgroep en liet het bij een zapmoment. Waarin het vermaarde echtpaar Van Royen (respectievelijk SBS6-klein-nieuws-brenger en auteur van damesboeken) zijn visie op opvoeden mocht geven. Striktheid en gestrengheid waren daarin beleidsonderdelen. Gezien het grote aantal onbeschofte verwende krengen lijkt me dat prima, al moeten we nog zien hoe dit afloopt, want het zoontje meldde dat zijn vader «te weinig respect» toonde. Verbijstering schuilt elders: in het feit dat mensen thuis kampioenen van «normen en waarden» zijn terwijl ze werken voor een omroep die uitblinkt in het met voeten treden van elke ethische code. Ach, Tony Soprano is in zijn soort ook een «law-and-order»-ridder.