Op het derde album van Tim Knol is Soldaat tegenwoordig het enige oude bandlid. De rest is er, inclusief manager, producer, toetsenist en medesongschrijver Matthijs van Duivenbode, na Knols sabbatical vandoor met collega Douwe Bob. Soldier On is de eerste plaat na die tegenslag: met een nieuwe band en Soldaat. De breuk lijkt het thema in de openingswoorden: ‘Getting to the place is easy/ Staying there is kinda tough’. Verder slaat de titel op de bemoedigende kreet ‘hup, voorwaarts’, niet op Soldaat zelf. Dat had op basis van de muziek best gemogen, want hij is nog duidelijker de invloedrijke factor. Knol blijft in naam en uiterlijk net een personage uit een ouderwets Hollands jeugdboek, als muzikant is hij nog steeds trouw aan zijn muzikale opvoeding vol Amerikaanse country en americana. Deze keer voegt Soldaat er meer westcoast-pop aan toe, zijn stevige kant blijft helaas nagenoeg achterwege. ‘All I gotta do is expand my territory’, zingt Knol en handelt ernaar. Gelaagde midtempo popliedjes als Bury the Ocean, Enjoy the Spectacle en Highflower laten horen dat hij als songschrijver verder is gegroeid. Zijn stem klinkt bovendien nog beter en gevarieerder dan op de vorige platen.
Met anderen terrein verleggen doet ook de vier jaar jongere Brit Jake Bugg (negentien jaar oud), in Malibu. Op zijn tweede album Shangri-La zet producer Rick Rubin in de gelijknamige studio een vol bandgeluid neer, met secondanten als Matt Sweeney en Brandon Brenson. Opener There Is a Beast and We Don’t See It klinkt nog als vanouds: de jengelende skiffle-stijl en de snerpende Noord-Engelse woordenstroom refereren sterk aan de hit Lightning Bolt. Vooral dat nummer (Usain Bolts triomftocht tijdens de laatste Olympische Spelen op tv begeleidend) veranderde hem in korte tijd van een arme arbeiderszoon in een fotomodel datende popster. Zoals altijd haalt Rubin de ritmesectie flink naar voren in de mix. Dat geeft de plaat een weinig subtiele rechttoe-rechtaan-sfeer die Bugg, met de gitaarversterkers opengedraaid, minder goed past: What Doesn’t Kill You klinkt als een geleende riff van The Stooges en Kingpin lijkt een vergeten ZZ Top-nummer. Opvallend, zeker voor iemand die nog geen jaar geleden vaak een jonge Dylan werd genoemd. Toegevoegde blues-invloeden (Messed up Kids en All Your Reasons) staan Bugg beter en daartussen blijven troubadour-ballads als Pine Trees en Storm Passes Away prima overeind. In nostalgische britpop echoënde liedjes als A Song about Love en het maatschappijkritische Messed up Kids hoor je het op Shangri-La echt misgaan. Dan wil Bugg muzikaal en tekstueel te geforceerd een punt maken met clichés. Wellicht is twee platen uitbrengen én echt groeien in een jaar iets te veel gevraagd van iemand die nog geen twintig is.
Tim Knol, Soldier On, label: Excelsior, en Jake Bugg, Shangri-La, label: Universal. Tim Knol en band spelen 12 december in Tivoli (Utrecht), Anne Soldaat doet vanaf februari 2014 ook een reünietour met Daryll-Ann