Londen – Toen de 62-jarige Charlie Reynolds uit Somerset naar Zuid- Afrika reisde om voor vijfhonderd euro een jonge giraffe dood te schieten, had hij waarschijnlijk niet op kritiek vanuit 10 Downing Street gerekend. De handelaar in veevoer had evenwel buiten Carrie Symonds, de vriendin van Boris Johnson gerekend. Ze omschreef trofeejagers als Reynolds ‘wreed, ziek en laf’. Samen met actievoerders van End Trophy Hunting wil Symonds het niet langer toestaan dat Britse jagers lichaamsdelen van olifanten, giraffes, leeuwen en nijlpaarden mee naar huis brengen.

De 31-jarige viel de jagers aan tijdens haar eerste openbare optreden, een toespraak op Rutland Water’s Birdfair, een bijeenkomst van vogelkijkers. Het is een hobby die de voormalige communicatiemedewerker van de Conservatieve Partij zelf ook beoefent. De felste kritiek had ze dan ook voor Britten die duizenden ponden neertellen om op IJsland een bloedbad aan te richten onder papegaaiduikers. Ze kreeg meteen kritiek in The Daily Mail, een rechtse krant die wordt geleid door liefhebbers van bloedsporten.

Tevens is Symonds adviseur van Oceana, een liefdadigheidsinstelling die ’s werelds oceanen poogt te beschermen tegen de mens, en promoot ze ‘slow fashion’. Bij de toespraak droeg ze een even fleurige als duurzame jurk van de Britse ontwerpster Justine Tabak, gemaakt van hergebruikt katoen. Maar het beschermen van dieren is haar grootste passie, hetgeen meteen een band schept met Stanley Johnson. De vader van de premier voert al vier decennia strijd voor het welzijn van dieren.

Dat Boris Johnson tijdens zijn eerste toespraak als premier melding maakte van dierenwelzijn wordt dan ook gezien als de invloed van zijn 24 jaar jongere vriendin. Maar de Conservatief heeft zich in het verleden wel vaker uitgelaten over dierenwelzijn. Tijdens een toespraak op het partijcongres van 2016 pleitte hij bijvoorbeeld voor een verbod op ivoorhandel. Volgens hem moet het Verenigd Koninkrijk dat op eigen houtje doen, omdat de EU-landen er geen overeenstemming over kunnen bereiken.

De regering-Johnson lijkt het idee te koesteren dat Brexit dierenwelzijn kan bevorderen. Zo heeft oud-milieuminister Michael Gove gezegd dat de Britten over zullen gaan tot een verbod op het langeafstandsvervoer van levende dieren, al is het de vraag wat de beloften van deze slangachtige politicus waard zijn. De lakmoestest zal een Brits-Amerikaans vrijhandelsverdrag vormen, met de bijbehorende import van chloorkippen. Zal Boris voor de omnivore brexiteers kiezen, of voor het advies van zijn speciale adviseur: The First Girlfriend?