Kijken ze ellendig rond omdat ze eenzaam zijn en de muren op ze af vliegen?
Ik heb net een weekje in een ziekenhuis gelegen. Ze zijn er vreselijk aardig en lief voor me, maar toch… het is iets anders dan thuis zijn. Ik vind het heerlijk in mijn huisje, ik doe wat ik wil, ik eet wat ik wil, ik slaap zoals ik wil, ik douche wanneer ik wil, ik rook wanneer ik wil, ik ga de straat op wanneer ik wil. Heerlijk, dat gevoel van grote vrijheid, dat grote gevoel van vrijheid.
De zon schijnt en ik zit voor het raam te kijken naar voorbijvarende boten. Ik laat m'n hond uit en ik ga een beetje werken. Dingen die ik normaal ook doe, maar die nu plotseling een extra dimensie hebben gekregen. Ik voel me gelukkig.
Ik heb mezelf een rustig weekje cadeau gedaan, dus ik ga op een terrasje zitten, ik eet bij vrienden, ik tuttel.
Het is bijzonder prettig dat een mens zo vrolijk kan zijn als zij ziek is. Ik geniet en echt niet omdat het de laatste tijd van mijn leven is en ik alles met rozengeur bekijk.
Een aantal mensen zal eerder doodgaan dan ik, maar weet dat nog niet. Daar kan ik een beetje vals om lachen.
Ga ook eens een weekje naar het ziekenhuis, het doet je echt goed.