Net als bij Dorisop Net 5. De dertig minuten comedy uit de gids krijg je uiteraard niet. Maar dat ze binnen vijf minuten pauzeren om Bram Moszkowicz een wasverzachter te laten aanprijzen et cetera, om acht (!) minuten later verder te gaan waar ze gebleven waren, en vier minuten voor tijd te stoppen, dat lijkt een record. Doris zelf? Wisselend. Tsjitske Reidinga is niet zo groot als Joop haar maakt, maar comédienne is ze.
Scenariste Roos Ouwehand zet haar leuk neer als wereldvreemde gescheiden multitaskende manzoekende moeder. Jacob Derwig als vertrouwenspersoon is nooit weg. Maar het niveau van plotjes en bijtypetjes verschilt enorm. Voor wie de gok neemt: opnemen en Bram en de zijnen doorspoelen. Wat overblijft is in een zucht bekeken. (WALTER VAN DER KOOI) Maandags, Net 5, 21.30 uur
POPMUZIEK - Anderhalf jaar toerde hij met zijn Wrecking Ball -tour de wereld rond, en twee keer kwam Bruce Springsteen (64) ermee naar Nederland (eerst naar Pinkpop en afgelopen zomer naar het Goffertpark in Nijmegen). Om de bezoekers van al die concerten te bedanken plaatste hij een dankbrief op zijn website en liet hij een videoclip maken. Die clip bestaat vooral uit beelden van fans, sporadisch afgewisseld met beelden van Springsteen zelf, en alle leden van zijn E-Street Band, ook de twee die zijn overleden. Ondertussen klinkt de nieuwe studioversie van een nummer dat hij vooral solo regelmatig speelt: een cover van Dream Baby Dream van het Amerikaanse electro-duo Suicide.
Eenvoudiger kan het bijna niet: Springsteen die ‘I just wanna see you smile’ zingt, en daarbij beelden van blije, dansende, zingende en geëmotioneerde fans. Maar het effect is groots; een paar minuten ondergedompeld worden in de sfeer van een Springsteen-concert, waar euforie alle ruimte krijgt, en ironie geen enkele. (LEON VERDONSCHOT) www.brucespringsteen.net
FILM - In What Maisie Knew, een nieuwe film gebaseerd op Henry James’ feuilleton uit 1897, staat een kind van een jaar of zes midden in een echtscheidingsdrama. Ze is constant gevangen in beeldkaders opgemaakt uit scheve hoeken en rechte lijnen. Ook bevindt ze zich vaak aan de andere kant van een raam, zodat haar blik op de andere personages – vader en moeder en hun minnaars en minnaressen – onscherp is. Dat is ironisch, want Maisie ziet de dingen heel goed. En ze weet méér dan de volwassenen.
In hun verfilming verplaatsen de Amerikaanse regisseurs Scott McGehee en David Siegel het verhaal naar het hedendaagse Manhattan. Julianne Moore is Susanna, een popzangeres die van haar dochter Maisie (Onata Aprile) lijkt te houden, maar die zwicht onder de verleiding om haar tanende carrière nieuw leven in te blazen. Wanneer haar vriend Beale (Steve Coogan), Maisie’s vader, het met de oppas Margo (Joanna Vanderham) aanlegt, is zijn relatie met Susanna over. Een rechter wijst voogdijschap aan beide ouders toe. Het is allemaal hartverscheurend om te zien. En vooral effectief. Melodrama als aanklacht tegen onverschilligheid en onvermogen – dat máákt What Maisie Knew. (GAWIE KEYSER) Te zien vanaf 24 oktober
LEZING & DEBAT – Inmiddels is het algemeen bekend dat de Nederlandse staat behoorlijk bedreven is in het begluren van haar burgers. De openbare ruimte wordt tot op de centimeter geregistreerd middels camera’s en menig WhatsAppje wordt door meer dan twee mensen gelezen. Op de internationale lijstjes scoort Nederlander bijzonder slecht wat privacy betreft. Is dat verkeerd? Moet iemand burgers bewust maken van de grenzen van de rechtsstaat en hoe de overheid deze overschrijdt? Tijdens Hoe vrij zijn wij? Over de grenzen van de Nederlandse rechtsstaatop 22 oktober in Felix Meritis buigen Casper Thomas (De Groene), Tim Toornvliet (Bits of Freedom) en Vincent Everts zich over deze vraag. Zelf neemt de staat het woord op 31 oktober in de Oosterhuiszaal van de Rode Hoed. Dan vindt namelijk de zesdeBart Tromplezingplaats. Oud vice-president van de Raad van State en minister van staat Herman Tjeenk Willink spreekt over de ‘verwaarloosde staat’. Aukje van Roessel (De Groene) modereert. Diezelfde avond vindt in de Vrijburgzaal van de Rode Hoed een nieuwe editie van Stadslevenplaats. Groene-medewerker Tracy Metz spreekt met onder anderen Dirk van Peijpe van Urbanisten over de moeizame verstandhouding tussen stad en water. Het water is bepalend voor de identiteit van Amsterdam, maar veroorzaakt ook overlast en overstromingen. Hoe gaat de stad om met deze bron van oorsprong en ellende?