TELEVISIE - Muziek betekent in de tv-kroniek meestal ‘klassiek’. Daarom eens een ander genre. Leo Blokhuis, ook wel popprofessor genoemd en bekend van DWDD, maakte de documentaire DISCO. Anderhalf uur maar liefst, met als vertrekvraag ‘In het jaar dat Daft Punk met ‘Get Lucky’ de hitlijsten aanvoert dringt zich de vraag op: is disco weer helemaal terug of is deze muziek nooit weggeweest van de dansvloer?’ Ik zou het begod niet weten, maar het aantal vermaarde muzikanten dat hij spreekt en van wie zelfs ik naam en muziek ken(van Rolling Stones tot Donna Summer; van KISS tot Kool & the gang) en het soort vragen dat hij opwerpt (wat heeft disco met homo-emancipatie te maken?; werd met disco de dj voor het eerst de held van de dansvloer?) maakt het interessant genoeg voor de muzikaal of cultuurhistorisch of sociologisch geïnteresseerde kijker. Zaterdag 9 november, Nederland 3, 21.25 uur.For something completely different: IKON brengt woensdag 13 november de documentaire Justice for Sergei van Hans Hermans en Martin Maat. Sergei is de Russische advocaat Magnitsky die in 2009 een gigantische fraude met overheidsgeld onthulde, prompt zelf opgepakt werd en elf maanden later in de gevangenis stierf. Zelfs volgens officieel Russisch onderzoek ‘door doelbewuste en onmenselijke veronachtzaming’. Maar niemand is nog vervolgd. Een internationale actie probeert dat alsnog gedaan te krijgen. De film is bekroond in Berlijn en Kiev. Nederland 2, 22.58 uur.(Walter van der Kooi)
POPMUZIEK - Gezien het commerciële en artistieke succes van hun nieuwe album Reflektor, zullen de liveshows van Arcade Fire zich afspelen op de hoofdpodia van de grote festivals, en in grote popzalen. Maar eerst doet de band een bescheiden rondje kleine shows. Opnieuw met het vleugje geheimdoenerij die het album voorafging: de band treedt op onder een andere naam: The Reflektors. Een Nederlandse show staat vooralsnog niet gepland, wel een Britse, en nu ook een Belgische: op 24 november in Brussel. De voorverkoop begint aanstaande vrijdag. In de jaren negentig was het opeens mainstream: gabber , in al zijn arbeideristische rauwheid een van de meest fascinerende muzikale subculturen die Nederland ooit heeft gekend. Hakken, Aussies, rave-teef: gabber bracht zelfs een nieuw vocabulaire. In het kader van het Amsterdam Dance Event is in de Melkweg t/m 16 november een expositie te zien van een scene die ontstond in de underground en daar inmiddels naar is teruggekeerd.
(Leon Verdonschot)
KUNST - Het einde van Biennale Venezia komt in zicht: de boel sluit op 24 november. De tentoonstellingen zijn ook de moeite waard als Venetië winderig en nat is; ik herinner de laatste kansers nog even aan het niet te missen Britse Paviljoen, het Palazzo Enciclopedico en de Ierse vertegenwoordiging, met briljant werk van Richard Mosse. Ik kan deze week helaas niet naar het Russisch Museum in St. Petersburg, voor Sylvester Stallone. Art. 1975-2013, een overzicht van het schilderkundig werk van de Grote Hengst in de laatste veertig jaar. “I think I’m a much better painter than an actor” zei Stallone bij de opening - en afgaand op foto’s van zijn werk denk ik dat dat waar is. Liefhebbers van de Kokoschka-tentoonstelling in Rotterdam, tenslotte, zouden kunnen doorreizen naar de National Gallery van Londen, voor Facing the Modern - the Portrait in Vienna 1900.
(Koen Kleijn)
FILM - Eén goede reden deze week meteen de remake van Brian de Palma’s fabuleuze Carrie (1976) te gaan zien: Julianne Moore speelt de rol van de diabolische moeder in het verhaal waarin een tiener, Carrie (Chloë Grace Moretz) bizarre, telekinetische krachten blijkt te hebben wanneer ze het slachtoffer van pesten wordt. In De Palma’s originele verfilming van Stephen Kings gelijknamige roman is Piper Laurie de moeder die haar dochter met een mix van hekserij en christen-fundamentalistische gedachtegoed onder de duim houdt. Een prachtige rol van Laurie: een vrouw die worstelt met haar eigen, onderdrukte seksualiteit, van middelbare leeftijd, maar in alles nog zelf een meisje, in ieder geval met de hunkering weer jong en vruchtbaar te kunnen zijn. Het is een rol die gemaakt lijkt voor Moore, die vaak op vernietigende wijze falende moeders speelt, recent in What Maisie Knew , maar daarvoor ook al in de Virginia Woolf-verfilming The Hours. Kings verhaal raakt nog altijd een zenuw door de subversieve combinatie van horror en het normale, van moeder en dochter in een verhaal, zoals King het ooit stelde, ‘over een arm meisje met menstruale problemen’. Te zien vanaf 7 november
(Gawie Keyser)
TONEEL -Dat de musical Ramses over Ramses Shaffy (een paar jaar geleden bij dezelfde producent, Albert Verlinde Entertainment) als raamvertelling zou vertrekken vanuit het (retro)perspectief van het Sarphatihuis waar Shaffy zijn laatste jaren sleet, dat lag wel een beetje voor de hand. Dat de musical Sonneveld over de grote ‘amuseur’ Wim Sonneveld (1917-1974) zou cirkelen rond zijn bed in het VU ziekenhuis tussen twee hartaanvallen door, mag rustig een trouvaille worden genoemd. Schrijver Pieter van de Waterbeemd heeft er materiaal voor een slimme en stijlvolle terugblik in gevonden, een overview van de showman Sonneveld, de zakenman Sonneveld, de minnaar Sonneveld en vooral de bard Sonneveld, de nostalgische troubadour van voorbije tijden, inclusief de zijne - zijn tragiek lag deels in het feit dat hij zijn eigen overbodigheid begon te vermoeden én die tot sterke inzet maakte van zijn laatste werk, de drie net-niet-one-man-shows, die er overigens in deze verfijnde voorstelling een tikje bekaaid vanaf komen. Tony Neef is gewoon goed in de titelrol, Mariska Kolck verrast als Conny Stuart en Thomas Cammaert (Joop Admiraal in Ramses) is zonder meer ijzersterk. Ik kom misschien in de geschreven krant nog wel terug op deze voorstelling, er valt hier en daar wat op af te dingen, maar als hommage en theatraal monument is ze zeer de moeite waard.T/m 9 maart 2014 (de laatste week in Carré) overal in het land.
(Loek Zonneveld)
LEZING & DEBAT - De Amerikaanse middenklasse gaat ten onder, aldus econoom en publicist Robert Kuttner. Of Nederland en Europa een betere toekomst te wachten staat bespreekt hij op vrijdag acht november in Spui25 met Catelene Passchier (FNV) en Wiemer Salverda (Amsterdams Instituut voor ArbeidsStudies). Ieke van den Burg (WBS Europafonds) modereert. In De Groene Amsterdammer zal Kuttner zijn ideeën uiteenzetten in de interviewreeks ‘Heerlijke nieuwe wereld’.
Eerder verscheen in De Groene Amsterdammer een briefwisseling tussen socioloog Willem Schinkel en filosoof Hans Achterhuis. Het punt van geschil was het nieuwe utopisme dat her en der opduikt. Politieke noodzaak, stelt Willem Schinkel, het politieke debat is namelijk op sterven na dood. Hans Achterhuis raadt het daarentegen sterk af: volgens hem staat utopisch denken gelijk aan spelen met vuur. Onder leiding van Koen Haegens (De Groene) zal de discussie op dinsdag 19 november een vervolg vinden in Spui25.
Al meer dan 25 jaar houdt Jeremy Leslie zich bezig met tijdschriften in zowel vorm als inhoud. Op de weblog ‘magCulture’ beschouwt hij de veranderingen in geprinte en digitale media. Ter viering van zijn nieuwe boek ‘The Modern Magazine’ organiseert Athenaeum Nieuwscentrum op donderdag 21 november een bijeenkomst in Spui25. Jeremy Leslie zal geinterviewd worden door Xandra Schutte, hoofdredacteur van De Groene Amsterdammer.