Malvolio in Shakespeares komedie Driekoningenavond is een gereformeerde gluipekop. De majordomus in de huishouding van gravin Olivia handelt als een kontenkruiper eerste klas. Time pleaser werd zo’n type in Shakespeares dagen ge noemd. Dit personage was Shakespeares wraak op de puriteinen van het Londense stadsbestuur, die het populaire theater van die tijd al maar dwarszaten, met regeltjes en wetten en tijdelijke sluitingen van public theatres. Een huichelaar van de «blauwe knoop» is Malvolio ook, een man die de talloze alcoholisten in de huishouding van gravin Olivia de voet probeert dwars te zetten. De wraak van die vertegenwoordigers van de «natte gemeenschap» is zuur. Ze graven een valkuil waar Malvolio ruggelings in dondert. De pes terij loopt uit op een gruwelijk dé masqué. Malvolio wordt meestal gespeeld door een oudere man. Denk aan de vertolking door Nigel (Yes, Minister) Hawthorne in de verfilming van het stuk door Trevor Nunn. In de Shakespearespelen van Diever (regie en vertaling: Jack Nieborg) is Malvolio deze zomer jong gecast: Floris Albrecht. In een fleurig kos tuum is hij de personificatie van enge jonge yuppen van het type likken-naar-boven-trappen- naar- be ne den. Door middel van een huppelige danspas (met één gestrekt been), een mooie tekstbehandeling en frivole hoge tonen in zijn stem als hij in paniek raakt, is Floris Albrecht een fraai voorbeeld van de almaar stijgende kwaliteit van de acteurs in de jaarlijkse Shakes pearevertoningen van het Drentse dorp Diever.

Driekoningenavond geldt als een inktzwarte vertelling over de schijn gestalten van liefde en verliefdheid. Regisseur Nieborg heeft voor deze voorstelling de senioren van Diever (zoals Wim Smits als de moddervette Sir Toby Belch) en de junioren (zoals Mijke van Rijn als het centrale personage Viola, vermomd als de jongen Cesario) ge smeed tot een hecht spelend en semble. Een ensemble dat goed begrijpt dat je in Shakespeares ko medies het publiek vanaf het begin in het nekvel moet bijten en daarna niet meer mag loslaten. Alles scharniert op timing, er wordt rechtstreeks op het publiek ge speeld. En dat publiek bevindt zich in het ogenschijnlijk kleine auditorium in één magische omarming met de toneelspelers. Die omarming is het bos. Diever heeft het meest intieme openluchttheater dat ik ken. Een loopplank tussen speelvloer en tribune versterkt die intimiteit. De speelvloer heeft wat vochtige verrassingen in petto, die hier niet worden verklapt.

De vertalingen die Nieborg sinds zijn aantreden als artistiek leider van de Shakespearespelen (2000, Pericles) heeft afgeleverd, gaan de boeken in als verfrissend, luchtig en rauw. In zijn vernederlandsing van Driekoningenavond tilt hij de taal van toen naar het publiek van nu. Voorbeeld. In het derde bedrijf probeert Malvolio in een zogenaamd aan hem gerichte liefdesbrief het handschrift van zijn aanbeden meesteres Olivia te ontcijferen. Sanders & Vosmaer vertaalden voor het Amsterdamse Bos in 2002: Malvolio: «Zowaar, dit zijn haar K’s, haar U’s en haar T’s en dit haar grote P. Dit is boven elke twijfel verheven haar handschrift.» Andries: «Kut, hij zegt kut.» Nieborg vertaalt voor Diever: Malvolio: «Kijk die letters, zo schrijft zij. Dit is typisch de K van mevrouw. Dat zie ik zo. Bijna niemand heeft zo’n K. Ze heeft namelijk zo’n ronde grote K met twee van die kromme flapjes aan de zijkant.» Sir Andrew: «Waar gaat dit over? Kaas met flapjes?»

De mooiste oneliners zijn voor de nar Feste, gespeeld door oud gediende Rob Jongepier, een volks toneelspeler met een van God en de Muzen gegeven gevoel voor het plaatsen van teksten als een linkse of rechtse directe. Een kickbokser met Shakespeare-regels.

Het slot van Driekoningenavond – Shakespeare is in de finales van zijn komedies een af-raffelaar-eerste-klas – krijgt bij Nieborg een vette knipoog. Wíe precies verliefd is op wíe en vooral waaróm, dat wordt in deze regie tot het laatste moment genadeloos op de hak genomen. Het slot van de voorstelling is voor de nar Feste. Ondersteund door de complete fanfare van Diever. En door zeepbellen, de makkelijk door te prikken luchtgestalten van de liefde. Feest is het. En als u toevallig in de buurt bent, wacht dan niet te lang. Het gaat in Diever storm lopen!

Nog te zien op 26, 27, 31 augustus, 2, 3, 7, 9 en 10 september. Aanvang: 20.30 uur. Duur: 2 uur 15 minuten, inclusief één pauze. Inlichtingen: 0521-591167, www.shakespearetheaterdiever.nl. Alle kaarten: 9 euro