Trouwen

Anita Mui (1963) was een superster, ‘dochter van Hongkong’, Big Sister van miljoenen fans, niet alleen in Azië, maar ook in het Westen. Ze was de koningin van cantopop, het onverminderd populaire subgenre van de Chinese popmuziek. Ze was ook filmster, deel van de gouden jaren-tachtiggeneratie. Samen met andere grote namen zoals Jackie Cheung, Andy Lau, Michelle Yeoh, Maggie Cheung en Leslie Cheung maakte ze populaire films die wereldwijd een publiek vonden. En ze was politiek activist: in 1989 nam ze tijdens de Tiananmen-demonstratie deel aan een protestbijeenkomst in Hongkong en verklaarde nooit meer in China te zullen optreden. Na haar overlijden in 2003 aan de gevolgen van kanker woonden duizenden fans haar begrafenis bij in het oostelijke district van Hongkong.

Maar in Anita, een biografische film te zien op het CinemAsia Film Festival, zien we slechts een deel van het bijzondere leven van Anita Mui. Regisseur Longman Leung focust als een fanboy op sensationele privé-details, bijvoorbeeld de tragiek van haar mislukte relatie met een Japanse zanger. Die hield niet stand vanwege haar veeleisende carrière. In de film zegt een van haar managers dat haar fans het niet zouden pikken als ze met de zanger zou trouwen. Dat is een fascinerend gegeven, maar Longman houdt het bij een mierzoete, boulevardblad-benadering. Voor diepte, voor karakterontwikkeling, is er geen plaats. We zien alleen Anita Mui, superster, en we worden geacht mee te juichen. Het vreemde is: ik deed dat graag toen ik de film zag. Want cantopop is voor alles aanstekelijk, een soort mix van Madonna en André Hazes. De liedjes zijn bedoeld om emoties op te wekken, en dat kon Anita Mui als geen ander. Ze was een rasperformer. Een paar weken voor haar dood gaf ze een spectaculair afscheidsconcert in Hongkong waarin ze in bruidsjurk op het podium verscheen. Want getrouwd met showbizz, dat was Mui.

Jammer genoeg heeft Anita ook weinig aandacht voor haar acteercarrière. Ze speelde in tientallen films, waarvan de bekendste waarschijnlijk de actiefilm The Heroic Trio (1993) is, waarin ze samen met Maggie Cheung en Michelle Yeoh schittert in een verhaal over drie vrouwen als misdaadbestrijders. Door films als deze werd Mui ook bij een westers publiek geliefd, zeker nadat Quentin Tarantino eigenhandig de cinema van Hongkong breed onder de aandacht bracht door Chungking Express (1994) van Wong Kar-Wai zelf te distribueren.

Uiteindelijk is Anita nét cantopop: je weet dat het oppervlakkig is en toch ben je weerloos. Advies is om je over te geven, te genieten van Mui. Overigens, héél goed dat CinemAsia na de recente, magere jaren weer plaatsvindt. Het is een fijn festival met boeiende films, bijvoorbeeld Myanmar Diaries (een serie korte films), Wheels of Fortune and Fantasy van Ryusuke Hamaguchi, bekend van Drive My Car, en de Japanse animatiefilm Belle van Mamoru Hosoda.