Volgens de bewuste voetnoot had Eisenhower (Ike) tussen 1965 en 1968 uitgebreid Reagan geadviseerd, een relatie die tot dusver nauwelijks bekend was, zo vertelde Kopelson onlangs aan het tijdschrift The Weekly Standard.
Toen Eisenhower in 1961 het Witte Huis verliet, maakte hij zich zorgen over de Republikeinse Partij. Zo kwam hij bij Reagan terecht, destijds gouverneur van Californië, in wie hij de toekomst van zijn partij zag. Wat volgde waren vier lange ontmoetingen, met Ike als leraar en Reagan als pupil. In de bibliotheek vond Kopelson transscripts van die ontmoetingen, waaruit blijkt dat Ike zijn pupil niet alleen over buitenlandse betrekkingen en nationale veiligheid adviseerde, maar ook over het politiek-electorale handwerk: hoe wordt men president?
Eisenhower en Reagan zijn in de ogen van het Amerikaanse publiek de twee succesvolste Republikeinse presidenten sinds de Tweede Wereldoorlog. Dat maakt het interessant om te zien hoe de ideeën en het gedrag van de huidige Republikeinse presidentskandidaat, Donald Trump, zich tot die van Ike verhouden. Wat betreft internationale strategie en tactiek lijken de twee elkaar nog wel te liggen. Zo zei Eisenhower tegen Reagan dat Amerikanen altijd moeten vechten om te winnen, en daarbij overweldigende kracht moeten gebruiken en vooral veel bedreigingen moeten maken. Dat lijkt aan Trump wel toevertrouwd.
Maar houdt Trump zich ook aan Ike’s adviezen over campagnevoeren? Dat zou allereerst betekenen dat hij zich als een loyale Republikein presenteert. Trump doet echter het tegenovergestelde: zijn kandidatuur is een regelrechte aanval op het partij-establishment. Tevens moet hij zich dan hardmaken voor ‘gezond-verstandoplossingen’. Daaronder valt Trumps mantra dat alleen hij Amerika’s problemen kan oplossen, niet echt. Verder zou Trump nadrukkelijk de steun moeten zoeken van alle kiezers, inclusief Democraten en Independents. Met zijn seksistische, racistische en xenofobe uitspraken lijkt Trump daar echter weinig belangstelling voor te hebben. Ook Ike’s advies dat een kandidaat zijn overtuigingen haarfijn moet definiëren en deze bij elke gelegenheid aan de kiezers moet presenteren, lijkt – gelet op Trumps incoherente speeches en bizarre uitspraken in debatten – niet aan Trump besteed. Van alle campagneadviezen die Ike ooit aan Reagan gaf, volgt Trump er eigenlijk maar eentje: spreek zoveel mogelijk met de pers.