Ze was zichtbaar ontstemd omdat ze was neergezet als een propagandist van terreur door de Koerdische PKK/KCK. In het Turks en met een vleugje journalistiek martelaarschap zei ze: ‘Ik ben vrouw, ik ben Nederlandse, ik ben een inwoner van Diyarbakir maar bovenal ben ik journalist. Ik ben trots op mijn vak en oefen het nauwgezet en onafhankelijk uit. En dan komt er een aanklager die dat belangrijke onderdeel van mijn identiteit probeert te ontkennen.’

Geerdink bericht vrijwel uitsluitend over de ‘Koerdische kwestie’ en woont sinds 2012 in Diyar-bakir, de grootste stad in het Koerdische zuidoosten van Turkije. Ze is de enige buitenlandse correspondent in deze Turkse grens-regio met Irak en Syrië.

Ze wordt door de Turkse regering als een zelfde soort horzel gezien als de nieuwe generatie van beter opgeleiden die in de zomer van 2013 het Gezipark in Istanbul bezetten. Een hele stoet kritische journalisten die hiervan verslag deed, is ontslagen. De Turkse pers loopt, op een enkele uitzondering na, sindsdien aan de leiband van de overheid.

De bewijslast tegen Geerdink bestond uit posts op Facebook en Twitter en artikelen die ze in 2014 schreef voor Diken, een Turkse website. De aanklacht is gebaseerd op de draconische antiterreurwet waardoor ze tot maximaal vijf jaar celstraf kan worden veroordeeld. Het is dezelfde wet op grond waarvan menige Turkse en Koerdische journalist momenteel in de gevangenis zit of tegen wie een zelfde proces als tegen Geerdink is aangespannen.

Halverwege de zitting stak de Nederlandse journaliste, die steeds heeft volgehouden dat de bewijslast flinterdun is, haar duim omhoog tegen het publiek achter in de rechtszaal: ouders, vrienden, vakgenoten en waarnemers. De staatsaanklager verklaarde – zonder microfoon en nauwelijks hoorbaar voor het publiek – geen grondslag te zien voor vervolging van Geerdink en vroeg om vrijspraak. Ze heeft enkel journalistiek geopereerd. Het duurde even voordat het tot het (Nederlandse) publiek doordrong dat dit niet dezelfde aanklager was als degene die het proces in gang zette.

Omdat de vaste rechter niet op de zitting aanwezig was, werd het vonnis pas afgelopen maandag voorgelezen: vrijspraak. Een dag later maakte de aanklager die het proces in gang zette bekend dat hij in beroep gaat.