Een diepe wens van actrice Adelheid Roosen is dat jonge podiumkunstenaars hun personages, hun ‘kunstfiguren’, ook herkennen in de dagelijkse werkelijkheid. Oom Wanja neemt de pont naar Amsterdam-Noord omdat hij daar woont en ongelukkig is. Elektra wordt door haar familie permanent in de gaten gehouden en leeft alleen met drie poezen. Lear is sinds de vroege dood van zijn dochter een massagepraktijk begonnen. In de nieuwste aflevering van de WijkSafari, WijkSafari maakt school, verbinden jonge mimespelers, regisseurs, speldocenten, acteurs en theaterproducenten-in-de-dop, die dus allemaal nog in opleiding zijn, zich met een buurtbewoner in Noord. Ze worden geadopteerd. Ze ‘ensceneren’ samen in drie weken een ontmoeting en tonen die een maand lang aan deelnemers die reizen door een onbekende omgeving. Er zijn tien van die koppels.
Vanuit de niet helemaal uit de lucht gegrepen veronderstelling dat de meeste mensen eerst van alles beginnen te (be)denken en (be)oordelen, en pas daarna echt gaan kijken, wordt deze volgorde in de WijkSafari radicaal op z’n kop gezet. Ze masseren je in een kalme observatiehouding, waardoor alle voorgeprogrammeerde voelsprieten op een plezierige manier uit hun doen raken. Poriën open, ogen op steeltjes, oren aan imaginaire microfoonhengels. Je weet daarna niet wat je meemaakt.
Charlene Sancho (actrice) heeft Surinaamse roots en een diep verlangen meer te zijn dan een donkere vrouw, ‘maar dat ben ik juist iedere dag’. Ze is in huis genomen door de rasechte Floradorpse alleenstaande moeder Nicolle van Tilburg, die met haar vijfjarig dochtertje leeft en die zich diepgaande veranderingen met een roze strik eromheen gewoon niet kan permitteren. Hun ontmoeting is een ongemakkelijke confrontatie die maar niet op stoom lijkt te willen komen. Omdat Charlene zich vooral geneert. En omdat Nicolle dat nu juist helemaal niet doet. Die twee dwingen je tot een oordeelloos soort kijken. Met op zijn tijd een gulle lach. Vanwege de werelden van verschil en de kloof ertussen.
Op het moment dat Charlene tijdens een wandeling langs het Noorderparkbad haar bewondering uitspreekt over het mirakel van duurzaamheid dat dit prijswinnende, ecologisch verantwoorde zwembad is, bekent Nicolle zonder blikken of blozen dat ze er precies één keer is geweest en nooit meer één voet over de drempel zal zetten van dat achterlijke sfeerloze kreng. Bertolt Brecht, die wel oren had naar dit soort verzamelen van kunstfiguren uit het leven van de straat, zei over de acteur die dit kan spelen en vormgeven: ‘Niet aan de sterren geeft hij het mensenras prijs/ slechts aan zijn gebreken’.
Volgens mij hebben die studenten uit het kunstonderwijs op dit moment de leertijd van hun leven. Er wordt onderzocht hoe overdraagbaar de wijze van werken binnen de WijkSafari is. Zodat ook wanneer de oude wijze eiken van Adelheid Roosen & Co zijn omgevallen, dit prachtproject kan doorgaan. Ik heb er weer een paar dagen blij en verbaasd rondgelopen. En het blijft een wonder. Een tastbaar, leefbaar en aanraakbaar wonder.
WijkSafari maakt school is nog te beleven t/m zaterdag 24 juni en van woensdag 28 juni t/m zaterdag 1 juli, tussen 12.45 en 17.00 uur. Alles is uitverkocht, maar onderschat wachtlijsten en het menselijke geduld niet; tolhuistuin.nl