Het heeft mensen wel eens verbaasd dat minister Jan de Koning tot mijn favorieten behoorde en ik heb de indruk dat hij mij ook wel een beetje mocht. Het was voor mij logisch: een bijzonder innemende man met het hart en het geweten op de goede plaats, die echt gevoel had voor de problemen in ons land en ook voor de mensen die de dupe waren van die problemen. Hij maakte zich nooit ergens vanaf en ging elke discussie serieus aan, of het nu met jongeren of met ouderen was, met rijken of met armen. Bovendien had hij een prettig gevoel voor humor. Hij was gewoon een bijzonder fijn mens.
En als ik dan aan Tara Varma denk en aan Jan de Koning, dan weet ik dat de uitslagen van extreem-rechts in de Belgische lokale politiek en in Oostenrijk hen beiden bijzonder zorgelijk maken. Helaas kan ik het commentaar van Jan de Koning niet meer afwachten. Maar van Tara weet ik dat zij erdoor getroffen is.
Ik hoop dat er over twee generaties zoveel interculturele huwelijken hebben plaatsgevonden en er zoveel dito relaties zijn, dat de haat opgelost zal zijn. Maar ja, dan zullen er wel weer andere zondebokken gevonden worden om tegen te ageren. Zo zitten we in elkaar als beschaafde mensheid.
Ik vraag me wel eens af hoeveel doden er zullen vallen in de nacht van 31 december 1999 op 1 januari 2000.