Het is een aardig verhaal: op zoek naar de zin van het leven reist een Amerikaanse tiener naar Europa. Daar wordt hij gegrepen door de geschiedenis van de Russische strafkampen en de traditionele muziek van het oude continent en vindt een levensdoel. Hij keert terug naar Albuquerque, New Mexico en neemt een onwaarschijnlijk volwassen album op dat rechtstreeks uit Oost-Europa afkomstig lijkt. Veel weblogs zullen zoiets vertellen als je op zoek gaat naar Zach Condon of zijn band Beirut.
Het klinkt interessant, jammer dat het (grotendeels) niet klopt. Ten eerste is Zach Condon twintig jaar, niet negentien, ten tweede was hij in Europa niet op zoek naar levenswijsheden maar deed hij wat alle jongens doen: ‘It was me being a 17, 18 year old kid, and just being a hooligan in Europe, drinking and hanging out with kids on the riverside and not doing anything responsible…’ Ten slotte is de muziek van Beiruts debuutalbum helemaal niet typisch Oost-Europees.
Gulag Orkestar valt beter te typeren als een opmerkelijk Westers folkalbum met zowel zigeuner- als texmexinvloeden. Condon refereert wel aan de Europese volksmuziek die hij op zijn reis gehoord heeft en verder roepen songtitels als Prenzlauerberg, Postcards from Italy en Bratislava herinneringen op aan zijn trektocht. Op een natuurlijk klinkende manier heeft hij die verschillende invloeden weten te bundelen. Condon neemt naast de krachtige en emotionele vocalen de rijke instrumentatie met trompet, ukelele, piano, orgel, percussie, accordeon, mandoline grotendeels voor zijn rekening. Daarbij krijgt hij assistentie van onder anderen Jeremy Barnes (Neutral Milk Hotel) en Heather Trost (A Hawk and a Hacksaw).
Het succes van Beirut is een voorbeeld van handige marketing op het internet waar geen platenmaatschappij aan te pas komt. Behalve een myspace-account – onmisbaar voor elke zichzelf respecterende artiest – en internetforums zijn persoonlijke internetlogboeken de manier om een artiest en zijn muziek onder de aandacht te brengen. Het is een dubieuze dubbelrol van internet als medium voor persoonlijke ontboezemingen én gehaaide publiciteit. Zo heeft het gezaghebbende internetmuziektijdschrift Pitchfork tegenwoordig grote invloed op een eventuele muzikale doorbraak. Dat bleek kort geleden nog eens in de nieuwsbrief van 3voor12, waar trots gerept werd over Pitchforks goede recensie van de Nederlandse bands Machinefabriek en About. Pitchfork gaf Gulag Orkestar een 7.7 en nu staat de alternatieve folkband volop in de aandacht van zowel pers als liefhebbers.
Tot die laatste groep kunnen ook Condons ouders gerekend worden, hoewel zij tot voor kort dat wat zoonlief allemaal uitspookte op zijn zolderkamer niet echt serieus namen. Dankzij de berichtgeving op het internet belt de trotse vader zijn inmiddels in Brooklyn woonachtige zoon nu geregeld op met goedbedoeld advies: ‘Je moet tijdens optredens je ogen meer open houden. Ik heb net gelezen dat je ze te vaak sluit.’ Ma Condon kan het allemaal nog niet goed bevatten, ook niet na het lezen van al die goede recensies: ‘Wat goed zeg, van dat album! Zing jij er ook op?’
Beirut, Gulag Orkestar (Ba Da Bing/ Konkurrent)