Regisseur Michel Gondry liet zich voor zijn nieuwste film inspireren door de amateur-cultus zoals die gevonden wordt op YouTube. Be Kind Rewind speelt zich af rond een ouderwetse videotheek in een zwarte wijk in New Jersey waar door een idioot toeval alle vhs-banden worden gewist. Voor video-theekmedewerker Mike (rapper Mos Def) en zijn vriend Jerry (Jack Black) zit er niets anders op dan alle films opnieuw te filmen, en wel met henzelf in de hoofdrollen.
De remakes van Ghostbusters, Driving Miss Daisy en 2001: A Space Odyssey die Jerry en Mike maken, zijn briljant. De inventiviteit van het duo weerspiegelt de onuitputtelijke creativiteit van Gondry. Als de twee jonge filmers een nachtscène willen schieten op een moment dat het nog licht is, doen ze dat door in negatief te filmen. Dat hun hoofd dan ook negatief in beeld komt, is gemakkelijk op te lossen: ze ma-ken negatieve kopieën van hun gezicht en gebruiken deze A4’tjes als maskers.


Toch is er iets mis met Be Kind Rewind, zoals er ook iets mis was met Gondry’s vorige film The Science of Sleep. Eerder werkte Gondry samen met de begenadigde scenarist Charlie Kaufman (Being John Malkovich), wat resulteerde in zijn doorbraak Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Nu de regisseur zijn eigen scenario’s schrijft, wordt zijn grote gevoel voor detail ontsierd door onzinnige dialogen, nutte-loze plotlijntjes en het geschmier van Jack Black, een acteur die pas echt schittert als hij door een regis-seur in toom wordt gehouden.
In Be Kind Rewind dient Gondry’s eigenzinnige esthetiek niet langer ter ondersteuning van een ijzersterk script, maar moet ze de film dragen. De film leunt op visuele krachtpatserij, en blijft eendimensionaal. Be Kind Rewind is een charmante komedie met een hartverwarmende moraal, maar heeft het vluchtige ka-rakter van de videoclips waar Gondry zijn carrière als regisseur mee begon.