Ik wilde de vlinder niet vangen om te hebben maar het domme beest was al een kwartier steeds op de witte strepen midden op de rijweg gaan zitten. En dat moest een keer fout gaan. Al een paar keer waren auto’s over dat stuk weg heen gereden maar telkens was de vlinder gelukkig niet plat.
De vlinder werd aangetrokken door het lichtgevende wit van de stippellijn en keerde er steeds weer terug als ik hem voor zijn eigen bestwil wegjoeg.
Dan maar vangen in die toevallig voorhanden zijnde paarse doos. Hij moest erin gaan zitten uit zichzelf min of meer. Want vlindervleugeltjes aanraken, daar gaan ze dood van of zo. Of dat een bakerpraatje is weet deze stadsjongen niet.
Op een gegeven moment begon de vlinder zich zo aan deze idioot met paarse doos te ergeren dat hij of zij gelukkig ver weg vloog.
Goeie daad. Beestje gered.
Ik ben dol op beestjes. Plak ergens het predicaat beest op en ik hou ervan. Noem een stoeptegel een dier en ik geloof je meteen en knuffel het ding.
Die dierenliefde was lastig de afgelopen weken. Ik zat namelijk op de Balkan.
Ik moest heel hard werken. We maakten een film. En dan moet je stevig eten.
Maar met het fenomeen vegetariër kunnen ze daar niet veel.
Daar zijn ze niet aan gewend. Ze denken dan dat je ziek bent. Geen vlees eten uit dierenliefde is daar zeldzaam.
Ik ben dol op de mensen daar en de Balkan. Maar net zo min als ze mijn dierenliefde begrijpen begrijp ik hun groepsdenken niet.
Die is weer Serviër, die is Kroaat, de volgende een Kosovaar, et cetera.
Slovonski Brod, Novi Sad, Nis. Allemaal plekken vol nationalistische naijver. Overal leuzen over vrij dit en vrij dat en de schuld ligt altijd bij de ander en die schuld is erfelijk en soms meer dan duizend jaar oud.
Ik leefde tijdens de zware draaidagen op komkommer, tomaat en koolsla. Dat er bij een vega-maaltijd ook best patat kan, kaas of hummus, dat drong niet echt door.
Vega is konijn en konijn eet salade. Punt.
Ik kreeg het niet in hun bewustzijn dat dat ook anders kon. Ik probeerde nog: ik eet geen groente niet omdat ik van dieren hou, maar omdat ik groente haat. Al sinds 1237 bij de slag bij Hoenderloo hadden de broccoli mijn volk verraden aan de knolrapen. Het is bovendien allemaal de schuld van Geitenkaas met honing dus ook zuivel haat ik intens. Mijn grootouders ook al. Ze hebben het al eeuwen op ons gemunt, zowel de groenten als de patatten en de zuivelproducten. En dat moet gewroken worden. Ook dat hielp niks. Het bleef bij de komkommer, de tomaat en de koolsla. Die moest ik dan maar de strot doorbijten.