Brinkman had de afgelopen jaren al een paar keer geprobeerd om zijn partij opener en democratischer te maken, maar telkens ving hij bot bij de partijleider. Toen Wilders afgelopen dinsdag bovendien niet wilde dat er in de fractie gesproken zou worden over Brinkmans klachten over het Polen-meldpunt van de partij was voor dit Kamerlid de maat vol. Opmerkelijk is dat Brinkman nu wel openlijk afstand neemt van dit meldpunt, maar minister-president Mark Rutte dat blijft weigeren.
Brinkman blijft wel lid van de Tweede Kamer. Hij maakte bovendien meteen duidelijk het kabinetsbeleid te blijven steunen, zonder daar vooralsnog eisen aan te verbinden. Met de gedoogsteun van de eenmansfractie-Brinkman behoudt het minderheidskabinet daardoor zijn nipte meerderheid in het parlement. Brinkman verwacht niet dat het nieuwe bezuinigingspakket waar op dit moment over wordt onderhandeld voor hem onacceptabele elementen zal bevatten.
Brinkman is hard in zijn oordeel over de PVV. Alles draait volgens hem slechts om één man, partijleider Wilders. Deze zet volgens Brinkman zo strak de lijnen uit dat de partij over vijf jaar nog precies dezelfde standpunten zal innemen als nu. Dat is ook de reden dat Brinkman voor de PVV geen toekomst ziet na afloop van de politieke carrière van Wilders.
Zijn tweede punt van kritiek op de PVV is het telkens maar weer wegzetten van mensen als tweederangs burgers, eerst moslims, sinds enige tijd ook Oost- en Midden-Europeanen. Dit ‘bommetjes gooien’, zoals Brinkman dat noemt, doet Wilders volgens hem alleen om een paar zetels in de peilingen te kunnen winnen. Ook hekelde Brinkman het PVV-standpunt dat Nederlanders met een tweede paspoort geen politieman, militair of Kamerlid voor die partij zouden kunnen zijn. Verwijzend naar zijn eigen medewerker, het voormalige PvdA-lid Eshan Jami die uit Iran afkomstig is, noemde Brinkman dit waanzinnig.
De harde kritiek op de PVV roept de vraag op waarom Brinkman zich zes jaar lang als Kamerlid voor die partij is blijven inzetten. Dit is namelijk allemaal niet nieuw. Zijn verweer daarop is dat hij had gehoopt op een democratiseringsproces. Hij meent ook dat hij zelf daar zijn best voor heeft gedaan.
Over zijn politieke toekomst wilde Brinkman dinsdag nog niet praten. Hij zei zijn kaarten tegen de borst te willen houden. Opvallend waren echter de hartelijke woorden richting dit kabinet en met name de VVD. Dat zou de ironie ten top zijn. Dat voormalig VVD-Kamerlid Wilders straks een van zijn mannen van het eerste PVV-uur ziet overstappen naar zijn oude partij. Bij de VVD zullen ze dan helemaal denken: onze missie - het kleiner maken van onze concurrent op de rechtervleugel - begint vruchten af te werpen.
Maar de echte vraag is: wat gaan de kiezers doen? Blijven die gevoelig voor de ‘bommetjes’ van Wilders of opent het vertrek van Brinkman hen de ogen, zodat ze zien dat deze ten koste van anderen politiek bedrijft.
AUKJE VAN ROESSEL