Betreed, nu u er toch bent, mijn filosofische keuken.
Wil je ooit op grote gedachten komen, begin dan met kleine ideeën, stapje voor stapje.
Neem het fenomeen vrijheid. Wanneer kun je met zekerheid stellen dat je vrij van iets bent? Als je er niet over beschikt noch naar verlangt, nietwaar? Pijn is een goed voorbeeld. Daar heeft geen mens behoefte aan, op een enkele masochist na. Wij gaan verder. Hebzucht. Kan men daar vrij van zijn? Wilde dieren bezitten niets, hooguit een hol, en eten nooit meer dan strikt noodzakelijk is. Ook de mens kan deze wijsheid opbrengen, beweert u? Ik begrijp wat u bedoelt, ik ben ook zo iemand. Maar let nu goed op. Kan men vrij zijn van honger en dorst? Nee, hè, dat kan immers uitsluitend als je gegeten en gedronken hebt.
Conclusie: De hele vrijheid is een illusie. Maar als de vrijheid niet bestaat, wat bestaat dan eigenlijk wèl? Alles is immers relatief? En als iedere boerenpummel kan nagaan, zoals ik net overtuigend heb aangetoond, dat alles relatief is, dan staat iedereen op Einstein-niveau. En als iedereen op het niveau van Einstein staat, wat stelt Einstein dan eigenlijk nog voor?
Geloof me, je kunt aan de filosofie véél plezier beleven. En wees maar niet bang dat je er gek van wordt. Want wat is gek?