Hetzelfde mag worden gezegd van het optreden van Winnie Sorgdrager tijdens de parlementaire verhoren van de commissie- Van Traa. Zonder blikken of blozen slachtofferde de minister van Justitie de ene na de andere topambtenaar wiens geheugen haar mogelijk parten kon spelen, en dat met de blik van de vermoorde onschuld die geen enkele columnist of politiek commentator in het land (de immer sceptische J. L. Heldring daargelaten) onberoerd liet.
Winnie is zonder meer degene in het kabinet Kok-Van Mierlo die de meest warme gevoelens opwekt. In de Volkskrant werd eerder deze week de suggestie gewekt als zou Hans Wijers het middelpunt zijn van een ware liefdescultus, maar dat lijkt vooralsnog een kwestie van ernstige dwaling, moedwillige desinformatie of erger. Sorgdrager windt haar publiek echter zonder enige twijfel rond haar vingers. Met onweerstaanbare charme wist ze zich uit een potentieel catastrofale situatie te redden. Beurtelings kwetsbaar en hard als een rots laveerde ze zich heelhuids door het kruisverhoor, en ook al werden de lacunes in haar geheugen af en toe alarmerend groot, het werd door Van Traa en de zijnen allemaal onder een wagonlading kalverliefde bedekt. De in grote haast en paniek geformeerde denktank die onder leiding van Arthur Docters van Leeuwen en Jan van Dijk werd geformeerd om de minister in haar darkest hour bij te staan, kon prompt weer worden ontbonden. Winnie rooide het helemaal alleen, een hele trits van gebroken reputaties achterlatend, maar zelf nog altijd brandschoon. Bijna geringschattend vergeleek de minister het ritueel na afloop als een ‘wat verlate ontgroening’.
De hele parlementaire enquete naar aard en wezen van de staatsgecontroleerde doorvoer van drugs in alle soorten en hoeveelheden is sowieso een triomf geworden voor Sorgdrager en al die andere hoofdverantwoordelijken op het ministerie van Justitie en omstreken. Een paar mindere goden zullen wellicht worden geofferd als het eindrapport is verschenen, maar de figuren van formaat - zoals Sorgdrager en de Haagse opper-procureur - ontspringen de dans. Talloze explosieve kwesties, zoals de rol van buitenlandse opsporingsdiensten als de Amerikaanse DEA, zijn niet eens aan de orde geweest, terwijl een veelbeschreven affaire als de kwestie-Bosio daar toch genoeg aanleiding voor gaf.
De enquete-Van Traa is dan ook het meest belangwekkend in wat er onbesproken bleef. Op zich een hele prestatie.