Het begin van de roman belooft nog niet echt veel. Jongeman met vriendin op een kamer. Ze doen kleffe dingen en maken de wereld klein. Heel klein. Tussen spullen en dingen ‘vaart haar blik langs de oude sofa waarvan de bekleding is gescheurd; langs het bureau, langs de globe (ooit zat er een gloeilamp in maar die is kapot); langs het bed, dat eigenlijk alleen een matras is (ik ontzeg mijzelf alle comfort om mij van het gros der mensen te onderscheiden); en langs de boeken, die ik een ereplaatsje heb gegeven op een plank aan de muur.’ Vooral de boeken trekken haar aandacht. History of Early Flying Objects, The Quest for Heaven, How to Fly Without Wings et cetera. Vliegen zonder vleugels. Dat is wat jongen en meisje gaan doen. Want ze komen de kamer uit, ze trekken de wereld in. Ze maken fantastische reizen: met de boot, het vliegtuig en de trein. Ze gaan naar de Sahara-woestijn, of naar het Midden-Oosten of naar China en overal komen ze de ongelooflijkste schepselen tegen en belanden ze in onalledaagse situaties. ‘Ons angstige vermoeden wordt bewaarheid: we zijn beland op een markt waar uitsluitend kamelen worden verhandeld. Ten einde raad mengen we ons onder de kopers. Die zijn druk in de weer, ze trekken de bekken van de kamelen open, knikken goedkeurend bij het zien van de zandgeschuurde gebitten, ze kloppen met hun knokkels tegen de hoeven, betalen grif als het dier hun bevalt en als het hun niet bevalt kijken ze teleurgesteld en boos - zo althans verklaren wij de grimassen van de kooplui.’ En dat alles vanuit een kleine kamer in een onaangename stad. Naarmate het boek vordert, wordt de kamer kleiner en de wereld groter. De wereld van de verbeelding, de fantasie van de twee hoofdpersonen. De wisselwerking tussen de twee universums is sterk, de verhalen, de anekdotes die de jongeman en zijn vriendin meemaken op hun reizen door hun geest, zijn prikkelend. (Is dat niet de meest interessante - en veilige - manier van reizen: in het hoofd?) Guido Snel (1972) debuteert met Op drift overtuigend. Zo wordt dat altijd genoemd. En hier is die kwalificatie zeker op zijn plaats.
Dichters & Denkers
Zonder vleugels
De tegenstanders van het zogenaamde autobio-proza zullen niet ontevreden zijn over het debuut van Guido Snel. In zijn eerste roman, Op drift, krijgt de verbeelding ruim baan. En waar vinden we dat nog?
Uit: De Groene Amsterdammer van
www.groene.nl/1999/23
www.groene.nl/1999/23