Zürich – Hoewel boze tongen beweren dat hij eigenlijk niet kan lezen, twittert Donald Trump dag en nacht. Daartoe schijnt zich 24 uur per dag een assistente in zijn nabijheid te bevinden die de taak heeft elke oprisping van de Amerikaanse president in 140 tekens te vervatten. Inmiddels staat de Trump-teller op 34.474 tweets en voor dit stukje de lezer bereikt zullen er nog enige tientallen berichten over rechters, journalisten, Mexicanen, moslims en andere ‘losers’ of ‘bad people’ bij zijn gekomen.
Maar er is hoop. Tenminste, als het aan de Zwitserse campagnestrateeg Andreas Freimüller ligt. Hij startte deze week met zijn ngo Campax (campax.org) een online actie om Trumps Twitter-account @realdonaldtrump lam te leggen. En hij doet dat gericht. Verleden week maakte het bedrijf Twitter bij monde van ceo Jack Dorsey bekend ernst te willen maken met het bestrijden van haat zaaien via het medium. Net als Facebook en Instagram zit Twitter in de hoek waar momenteel de klappen vallen als het gaat om medeschuld aan eigentijdse plagen als nepnieuws en terreur. En dus wil Dorsey het gehavende blazoen graag schoonvegen. En daar begint Freimüllers campagne.
Het idee is simpelweg de Twitter-baas te bestoken met voorgeschreven e-mails (beschikbaar in het Engels, Frans en Duits) waarin de afzender zich beklaagt over de continue golf van haat en leugens die van @realdonaldtrump afspat. Het daaruit volgende verzoek is om Trumps account te deleten. Dorsey moet dan maar laten zien dat het hem werkelijk ernst is met zijn vrome voornemens de wereld een betere plek te maken. Zo niet, zou dat kunnen leiden tot een exodus van twitteraars die uit protest stoppen met hun tweets. En van zo’n vooruitzicht worden de aandeelhouders vast heel nerveus. Uber-baas Travis Kalanick werd recent gedwongen weer te vertrekken als adviseur van Trump nadat 200.000 gebruikers uit protest zijn app van hun mobieltje en computer hadden verwijderd. Freimüller weet uit ervaring hoe zoiets gaat. In 2011 vloerde hij de Zwitserse lobbyclub Economiesuisse, die namens tweehonderd bedrijven te hoop liep tegen maatregelen om CO2-uitstoot te beperken. Freimüller zorgde dat een van de firma’s, kledingbedrijf Mammut, in zo’n slechte reuk kwam te staan dat het zich terugtrok uit het lobbyverband. Kort daarop was het met Economiesuisse gedaan.