Onder zijn leiding veranderde het blad van een Zwitserse Groene Amsterdammer in een agitprop-podium ten bate van de rechts-populistische Schweizerischen Volkspartei. svp-voorman Christoph Blocher was naar verluidt de financier van de transformatie.
Köppel, kleinzoon van Duitse immigranten, is nu het orakel van de gepolitiseerde xenofobie waar ook het zogeheten minarettenverbod van 2009 vrucht van was. Zijn grootste wapenfeit dateert van 9 februari 2014, toen een meerderheid zich per referendum uitsprak voor het Volksinitiative gegen Masseneinwanderung. Het betekende een bom onder het vrije personenverkeer vanuit de EU-landen. Het politieke establishment had het voorstel in alle toonaarden ontraden. Inmiddels is Köppel bezig met de volgende stap: de svp wil nu een referendum waarmee wordt bepaald dat het nationaal recht voortaan prevaleert boven het internationaal recht. De Europese rechters kunnen de Zwitsers dan niet meer terugfluiten als ze bijvoorbeeld het Verdrag van Schengen aan de wilgen hangen.
In het Casinotheater toont Köppel zich in een winning mood. ‘Tot voor kort gold ons idee van contingentering van immigratie als iets schandelijks; nu pleit Boris Johnson in Groot-Brittannië voor precies hetzelfde.’ Eind deze maand stemmen de Zwitsers over het referendum Ecopop, dat uit de koker komt van ecologische activisten. Mondiale overbevolking en uitputting van grondstoffen zijn hier de thema’s. Maar die monden uit in voorstellen die het gedachtegoed van Köppel ter rechterzijde inhalen. Volgens Ecopop mag de toename van de Zwitserse bevolking als gevolg van immigratie niet meer bedragen dan 0,2 procent in drie jaar, wat betekent dat er per jaar niet meer dan 16.000 nieuwkomers mogen worden toegelaten. Ecofascisme, oordelen de critici. Ook voor Köppel is Ecopop een brug te ver: ‘Onuitvoerbaar.’ Hij komt zelfs met een Tweede Wereldoorlog-vergelijking, die zijn critici normaal voor hem in petto hebben. ‘Wat als er meer dan 16.000 nieuwkomers komen, moeten we die dan maar op de trein zetten?’
Toch blijkt uit peilingen dat het er op 30 november om gaat spannen. De svp is verdeeld: de leiding is tegen, zoals bijna alle partijen; de kiezers zijn in meerderheid voor. Steeds meer partijbaronnen gaan alsnog overstag. Misschien springt Köppel zelf ook nog in de trein. Door al te veel principes wordt hij niet gehinderd.