Van de week kreeg ik een ontzettend onhebbelijk briefje over een van mijn stukjes, van een mij gelukkig onbekend iemand. Die klier had niet begrepen dat het grappig bedoeld was.

Wat een kerels. Wat een figuren. Wat een rituelen. Wat een Japan. LE:

Het feest is over. Ik ben mijn huis niet uit geweest. Sterker nog, ik heb onafgebroken op mijn stoeltje voor de televisie gezeten, totaal geboeid door het verschijnsel Majesteit en verwanten.

Soms weet je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ergens een deal is gesloten. Een probleem dat onoplosbaar leek, wordt plotseling opgelost. Een conflict is opeens uit de wereld. Een meerderheid van een gezelschap is ergens voor, hetgeen enkele dagen eerder volstrekt onmogelijk leek.

Zo, ik ben weer geheel hersteld van de kanker. Nee, dit is een volstrekt onjuiste mededeling, ik ben helemaal niet genezen, ik ben niet wie ik was. Ik weet eigenlijk niet precies hoe het zit en wie of wat ik ben.

Ik woon om de hoek van een drukke winkelstraat. Daar heb ik de afgelopen twee weken boodschappen gedaan. Makkelijk. Het waren erg ongezonde hapjes. Echt van die dingen voor verkeerde vrije dagen waar ik niet goed tegen kan. Koekjes eet ik nooit, maar dan wel.

Naarling, ellendeling, gemenerik, kwal, mispunt, onverlaat, schoft, smeerlap, etter, etterbak, kloot, lazerstraal, lulhannes, patjakker, plurk, zak.

Democratie! De bewindslieden van het kabinet-Kok vragen zich af of het lukt een tweede paarse coalitie te smeden. PvdA en VVD vrezen dat D66 te weinig zetels zal krijgen. Hiermee geeft deze regeringsploeg aan hoe er gedacht wordt over de stem van de burger. Als er minder of weinig mensen op D66 stemmen, dan geeft dat de mening van de stemgerechtigden weer. Was dat niet de bedoeling van het uitbrengen van je stem?

Gisteren keek ik naar een televisieprogramma waarin een bons van een politieke partij beweerde dat in zijn partij de kandidatenlijst voor de Tweede-Kamerfractie op democratische wijze wordt vastgesteld door het partijcongres. Dit in tegenstelling tot de manier van vaststellen in een andere partij, de PvdA, waar het partijbestuur de lijst zou vaststellen. Niemand sprak de bons tegen.

De afgelopen weken lees ik steeds over de verhoging van de tarieven van de treinkaartjes, zeker in de spitsuren. Het is vanzelfsprekend krankzinnig dat er met de ene mond gesproken wordt over het milieu en het daarom jagen van reizende en forenzende mensen in het openbaar vervoer, en met de andere mond de trein duurder wordt gemaakt. Onbegrijpelijke dwang die mensen de auto weer injaagt. Pure gekte van de NS.

Vanochtend keek ik naar een tv-programma waarin werd uitgelegd dat honden en katten zo goed zijn voor de gezondheid. Je ontspant, je wandelt, je cholesterol gaat omlaag, sociaal functioneer je beter.

Soms moet ik wel een reuzehekel aan mezelf hebben. ‘t Kan gaan om karaktereigenschappen, om daden, om smoezen of bijvoorbeeld om ordinaire smaak.

De kwaliteit van het Nederlandse nieuws is schrikwekkend. Ik heb dat al eens eerder geschreven, maar het gaat steeds verder achteruit. Dat sommige mensen berichten over vrouwen in leidende functies die kaal worden, leg ik naast me neer omdat het een bericht is van een ordinaire relomroep. Bovendien heb ik het alleen van horen zeggen.

Een dierbare vriendin woont in Lugano. Ik had herfstvakantie. Dus nam ik een vliegmachine naar Agno, het vliegveld in die buurt. Het was er prachtig weer en ik zat als een prinsesje op het balkon dat uitkijkt over het prachtige meer aldaar.

Gisteren heb ik geposeerd voor Erwin Olaf, misschien wel de leukste kieker van ons land. Hij had me natuurlijk niet verzocht om tegen het vogeltje te komen lachen vanwege mijn grote schoonheid. Nee, we deden samen iets voor een goed doel. U krijgt het nog wel te zien.