Remy Limpachs boek over de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog is een mijlpaal. Hij toont definitief aan dat Nederland buitensporig en structureel gewelddadig optrad. Het geweld was niet alleen bekend tot in de hoogste kringen, maar werd vaak zelfs actief aangemoedigd.

In de jaren twintig werd het grootste krankzinnigengesticht van Nederlands-Indië gebouwd als antwoord op de mysterieuze ‘Atjeh-moorden’ – een golf van zelfmoordaanslagen op Nederlanders.

De discussie over de gewelddadige kant van Nederlands koloniale verleden lijkt weer volop losgebarsten. Maar waarom heeft niemand het over de allergrootste, bloedigste oorlog van toen, de Atjeh-oorlog?