De bio-industrie spreekt van ‘genetisch gemodificeerde soja’. De milieubeweging noemt het ‘genetisch gemanipuleerde soja’. Beide partijen roepen om het hardst en rollen met de spierballen. Maar is de consument eigenlijk wel geïnteresseerd? SINDS DE VERSCHIJNING van de eerste genetisch gemanipuleerde sojabonen op de Nederlandse markt, eind oktober vorig jaar, is er een heftig dispuut ontbrand. De lobby van de biotechnische industrie en de diverse milieuorganisaties zijn lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. De biotech-lobby wil dat iedere twijfel bij de consument omtrent biotech-produkten wordt weggenomen. Maar uit de milieuhoek blijven felle protesten komen, waarvan het storten van tien ton soja voor de deuren van de EuropaBio-conferentie, eind juni in de Rai, het spectaculaire hoogtepunt vormde. Maar de vraag of de consument nu weet waar hij te midden van al het publicitaire geweld aan toe is, blijft vooralsnog onbeantwoord.

Lekkende kaartenbakken, kwijtgeraakt bewijsmateriaal, de affaire-Brinkman. De politie heeft tegenwoordig de handen vol aan zichzelf. In de slangenkuil: commissarissen, burgemeesters, korpschefs, korpsbeheerders en ministers. SINDS DE parlementaire enquête naar de opsporingsmethoden van de politie weten we hoe rechercheurs zelf de hand kunnen lichten met de wet. Sindsdien lijkt het politienieuws in de media ook een andere nadruk te hebben gekregen: als de criminaliteit een slag wordt toegebracht, interessant - maar vaker wordt melding gemaakt van wapenfeiten van de politie tegen de politie. Een lek in de kaartenbak (Rotterdam), vernietiging van bewijsmateriaal (Leiden) en nu dus de zaak-Brinkman (alweer Rotterdam), waarin een heel korps zijn nieuwbakken commissaris uitspuugt.