Veelbelovend, het optreden van Kerem Hasan (26) voor het NNO. Hij dirigeerde Brahms en Tsjaikovski in de Oosterpoort voor een opvallend jong publiek.

De nieuwe spiritualiteit van componisten als Pärt en Górecki was het commercieel succesvolle maar controversiële antwoord op het modernisme. Pianist Ralph van Raat, befaamd vertolker van extreem complexe twintigste-eeuwse pianomuziek, houdt een pleidooi voor het genre.

De titel is lang, het stuk voor zijn doen kort. Jan van de Putte’s Cette agitation perpétuelle/ cette turbulence sans but voor Klangforum Wien duurt een kwartier. Het gaat over de jachtigheid van onze tijd.

Vier jaar na de dood van Brüggen verschijnen deze verzamelde opnamen van Rameau-suites. De uitvoering door deze dirigent met zijn Orkest van de Achttiende Eeuw is ongeëvenaard en majestueus.

De Buma Classical Award 2018 ging naar een componist die niemand kende. Maar in de wereld van harmonie, fanfare en brassband (HaFaBra) is Jacob de Haan een internationale grootheid. Net als zijn landgenoot Johan de Meij, de winnaar van 2017. En beiden zien hun wereld niet vergaan.

De vaste kunstcritici van De Groene Amsterdammer selecteerden de meest in het oog springende cultuur van het nieuwe kunstseizoen. Tip 6: The Garden of No. 50 van Richard Ayres.

‘Lozakovich is als de kers op de exquise retrotaart.’ Toch zou je de jonge Zweed een breuk met de tradities gunnen.

Bij Loevendie is de tekst dood, maar de partituur springlevend.

De muziek is geweldig, de tekst gewiekst geconstrueerd. Toch toont George Benjamins ‘Lessons in Love and Violence’ de bizarre paradox dat juist onfeilbaar meesterschap kan falen.

Uitzonderlijk: een Holland Festival met twee opera’s van een levende componist. George Benjamin dirigeert zelf de Nederlandse première van Lessons in Love and Violence, Lawrence Renes de semi-concertante uitvoering van Written on Skin.

De vijf cd’s met het kernrepertoire van Gilels, nooit uitgebrachte Amsterdamse recitals, zijn van een verrassend goede geluidskwaliteit. Zijn Prokofjev: lieflijk kalm. Zijn Schumann: zo innig. En boven alles uit torent die ongelooflijke Beethoven van hem.

Mezzosopraan en harpiste Ekaterina Levental en harpiste Eva Tebbe, Duo Bilitis, ontsluiten op hun album ‘Rêveries de Bilitis’ Debussy’s hermetische binnenwereld. Ongelooflijk knap, deze eigen bewerking voor twee harpen en zangstem.

Bijzonder aan de albumuitvoering Bruckners Missa Solemnis onder leiding van Lukasz Borowicz door het Rias Kammerchor en de Akademie für alte Musik is dat het stuk klinkt zoals het op 14 september 1854 moet zijn uitgevoerd. En je hoort al het beginstadium van zijn latere symfonieën terug.

Honderd jaar geleden, op 25 maart 1918, overleed in Parijs Claude Debussy. Terwijl hij nooit een revolutie nastreefde, was de gedoodverfde impressionist een van de geavanceerdste componisten van zijn generatie.