Groningen beeft en verzakt. De aardgasbaten dalen en de schade neemt toe. Intussen werkt de overheid lustig aan een geldverslindende ‘gasrotonde’. De ministeries van Financiën en Economische Zaken verspeelden 2,9 miljard euro in een strategie zonder einddoel.

Als de zon schijnt of de wind flink waait, duiken de Duitse stroomprijzen meteen omlaag. De Nederlandse industrie blijft echter het volle pond betalen – met dank aan de eigen kolenlobby. Het Groningse aluminiumbedrijf Aldel is het eerste slachtoffer.

De totstandkoming van het energieakkoord hing deze zomer aan een zijden draadje. De onderhandelaars scheerden langs de rand van de afgrond, met Shell manoeuvrerend op de achtergrond. Boeman Henk Kamp ontpopte zich als reddende engel. Een reconstructie uit de achterkamers.

Deze zomer verschijnt een onderzoek van het ministerie van Economische Zaken naar het boren naar schaliegas. Critici vinden de inhoud bij voorbaat omstreden, want niet onafhankelijk. In Amerika is de hype al over zijn hoogtepunt.

Het parlement praat over groene energie maar verandert niks aan de ingeslagen fossiele koers. Aan de belangen van de industrie en de gassector wordt niet getornd. Nederland blijft voorlopig een land van gas en kolen.

De Nederlandse overheid is in wezen niet geïnteresseerd in duurzame energie. Men praat er veel over, maar het energiebeleid heeft vooral geleid tot de inzet van meer kolen en meer gas. Nederland wordt dé fossiele energieleverancier van Noordwest-Europa.