Waarschijnlijk heerst president Erdogan na de verkiezingen van 1 november definitief als een oppermachtige sultan over zijn gedroomde islamitische republiek Turkije. Met de rug naar het Westen en het gezicht naar de oude Ottomaanse wereld.

Tijdens zijn opkomst als leider van Turkije leek Tayyip Erdogan zich te hebben ontdaan van zijn islamistisch radicalisme. Het bleek tactiek. Via steile opvoeding en vroom onderwijs wil de president van Turkije een streng islamitisch land maken. Met shopping malls.

Bij de Turkse parlementsverkiezingen op 7 juni vraagt president Erdogan de kiezers om een grondwetswijziging die van hem een basyüce maakt, Verheven Leider, een term van zijn favoriete dichter en islamitische fascist Necip Fazıl Kısakürek.

De dood van achthonderdduizend Armeniërs in 1915 een volkerenmoord noemen blijft taboe in Turkije. ‘Ze hebben er zelf om gevraagd, zo erg was het nou ook weer niet.’ Het taboe komt voort uit de traumatische teloorgang van het Ottomaanse Rijk.

Het is dit jaar een eeuw geleden dat het Ottomaanse Rijk zich inliet met het ‘deporteren’ van de ‘bacteriën’ in het ‘organisme van het vaderland’, oftewel met het uitroeien van de Armeense ingezetenen. Dat verliep redelijk systematisch.

In de overgangsweken van 1914 naar 1915 leden de Turken in de Slag om Sarikamis een forse nederlaag tegen de Russen. Ze weten hun verlies aan ‘het verraad’ van de Armeense bevolking, die het al eerder moest ontgelden en nu helemáál haar borst kon natmaken.

26 maart 2014 - In de aanloop naar de gemeentelijke verkiezingen op 30 maart in Turkije heeft premier Erdogan Twitter uit de lucht laten halen. Hij is woest dat de sociale media opnamen verspreiden die hem in een negatief daglicht plaatsen. Hoe gevaarlijk is de Turkse leider?

Volgens veel Turken zijn de arrestaties van de corrupte ministerszonen het werk van Gülen-aanhangers binnen recherche en justitie. Wie is Fethullah Gülen en waarom is premier Erdogan zo bang voor zijn beweging?

Als gevolg van de burgeroorlog in Syrië lopen de binnenlandse spanningen in Turkije op. De alevitische minderheid hekelt het beleid van premier Erdogan. ‘Hij behandelt ons met de allergrootste minachting.’