Het Nederlandse visserijbedrijf Parlevliet & Van der Plas (PP) is betrokken bij een corruptie-affaire rond visquota in Namibië. Dat blijkt uit onderzoek van onderzoekscollectief Spit voor De Groene Amsterdammer.

Het IJslandse visserijconcern Samherji kocht op grote schaal Namibische politici om in ruil voor visrechten. De ‘Fishrot-affaire’ kwam aan het licht dankzij een IJslandse klokkenluider. Ook de Nederlandse visserijgigant Parlevliet & Van der Plas duikt op in het corruptieschandaal.

Ondanks alle regen van de afgelopen tijd kampt Nederland met een sluimerend droogteprobleem. In de strijd om het grondwater hebben boeren, natuurbeschermers en drinkwaterbedrijven hun eigen belangen. Eenduidig beleid ontbreekt.

Zonder ook maar een euro uit te lenen, kregen de Rabobank en ASN 2,6 miljoen euro voor hun betrokkenheid bij een fonds om woningen te verduurzamen. Dat blijkt uit onderzoek van de Algemene Rekenkamer naar de werking van zogeheten revolverende fondsen. De overheid zet steeds meer belastinggeld weg in dit soort fondsen. Vooral het bedrijfsleven lijkt te profiteren.

Zandwinputten langs de grote rivieren worden omgetoverd tot nieuwe natuur met uit België en Duitsland geïmporteerde grond: verondieping. De grond- en baggerbranche verdient er goed aan. Maar de grond is vervuild.

Met een nieuwe Europese wet wil Brussel de macht van de banken breken. Maar de banken moeten dan privégegevens afstaan aan andere datakloppers. ‘Een cadeau van Brussel aan de grote techbedrijven.’ Komende maand moet de burger extra alert zijn.

Na de Panama Papers staan trustkantoren onder scherper toezicht. Toch blijven met buitenlandse miljarden gevulde postbus-bv’s voor Nederland kiezen. Want achter de gevels van flexkantoren bloeit een ondergrondse trustsector.

Ruim de helft van de professionals in de jeugdzorg moet kinderen noodzakelijke hulp weigeren omdat het geld in hun gemeente ‘op’ is. Dat blijkt uit een landelijk onderzoek onder 390 gemeenten en 120 professionele zorgverleners.

De uitvoering van de Jeugdwet is ontaard in willekeur en chaos, blijkt uit onderzoek van Investico. De ene gemeente krijgt meer geld dan de andere. Ambtenaren houden kinderen weg bij dure zorg. Ondertussen groeien de wachtlijsten, haken hulpverleners af en raken de kinderen nog verder van huis.

Twee jaar geleden werd de ouderenzorg opgeknipt en verdeeld tussen rijk, gemeenten en zorgverzekeraars. Goedkopere zorg, in overleg rond de keukentafel, was het doel. Het resultaat tot nu toe: wantrouwen, bureaucratie en hogere kosten.

De crisis is voorbij, ook de overheid durft weer risico’s te nemen. Vier jaar geleden weigerde Rotterdam geld te steken in een peperduur nieuw Feyenoord-stadion. Nu komt er waarschijnlijk wel een nieuwe voetbaltempel op Rotterdam-Zuid. De plannen zijn nog duurder dan in 2013, de financiële onderbouwing is minstens zo wankel. Vertilt de stad zich niet aan een prestigeproject?

Het is de nieuwste trend in overheidsfinanciën: revolverend financieren. Geen stroperige subsidietrajecten, maar de overheid die als blitse durfinvesteerder economie en innovatie aanjaagt met belastinggeld. Van democratische controle is daarbij geen sprake.

Vanaf 2005 smeerden de banken bedrijven en instellingen dubieuze leningen aan waar zelfs financieel experts vaak niets van begrepen. Deze renteswaps ruïneerden talloze ondernemers. De banken komen ermee weg.

Door de liberalisering van de energiemarkt zaten gemeenten en provincies opeens op grote bergen geld. In plaats van daar verstandig mee om te gaan, staken ze het in onverantwoord riskante projecten. Buiten het zicht van de burger.

In de jaren dat miljoenen Nederlanders een beleggingsverzekering afsloten voor hypotheek of pensioen en daarmee een woekerpolis kregen aangesmeerd, wisten de verzekeraars wel degelijk dat ze een ondeugdelijk product verkochten. Het schandaal is nog altijd niet opgelost.