Liesbet Ruben werkt 25 jaar bij Tropenmuseum Junior, het eerste kindermuseum van Nederland. Ze zet tentoonstellingen op en schrijft er boeken bij. «Het is een misvatting te denken dat een tentoonstelling makkelijker te maken is als het publiek uit kinderen bestaat.»

Na 25 jaar theater maken voor kinderen richt Ad de Bont zich nu ook op volwassenen. Een groot verschil vindt hij het niet. «Of je tien, vijftig of tachtig bent, veel blijft precies hetzelfde.»

Ineke Houtman regisseerde ‹Polleke›, een grappige, ontroerende, heftige, uit het grotestadsleven gegrepen, eigentijdse film naar de boeken van Guus Kuijer. «Kinderen hebben een echtheid die acteurs eigenlijk niet kunnen evenaren.»

Oprichter Theo Ham van de Jeugdtheaterschool Zuid-Holland wil kinderen ontvankelijk maken voor kunst zodat ze de wereld kunnen leren kennen. «Ik droom van een goed georganiseerd huis waar het zo leuk is dat kinderen er per se willen zijn.»

Met zijn versie van Wagners ‹Ring des Nibelungen› zet Frank Groothof de kroon op ruim tien jaar muziektheater voor kinderen. De bedoeling van een Groothof-opera is altijd tweeledig: een spannend verhaal vertellen en het publiek in aanraking brengen met de klassieke muziektraditie. «Kinderen zijn Wagners muziek zo weer vergeten, maar op het moment dat ik hem breng, moeten ze het prachtig vinden.»

Max Velthuijs wordt tachtig. De schepper van Kikker, bekend en bemind over de hele wereld, praat over werken, dromen, vrijheid, archieven vanbinnen en het eeuwige verlangen naar een knus huisje met een appelboom ervoor. En natuurlijk over Kikker. «Kikker is geen geld. Hij is mijn schepping, mijn vriend en mijn idee over het leven.»