Met veel belangstelling las ik ‘De verleiding van het absolute’ in De Groene van 7 juni. Op heldere wijze zet Ger Groot daarin uiteen in hoeverre de eis tot zuiverheid, die intrinsiek is aan het program van de Verlichting, aanleiding is geweest tot de grootste verschrikking van deze eeuw. Zijn voorzichtige pleidooi voor een min of meer aanvaarden van het feit dat het onaanvaardbare niet buiten de geschiedenis gehouden kan worden, heeft naar mijn smaak evenwel iets te veel weg van waarvan hij Adorno wil beschuldigen: verabsoluteerd pessimisme.