Er moet méér gebeuren dan de gemaakte klimaatafspraken van Parijs. Dat weet ook minister Wiebes, die vorige week een rapport hierover kreeg aangeboden. Klap die klimaattafels dus maar in.

De zorg dat banken zich nog steeds ongestraft kunnen misdragen, is ook in Nederland niet ongegrond. De band met de overheid is nog altijd erg intiem.

Het is een raadsel: we beleven een hoogconjunctuur met armoedige loongroei. Economen hebben er minstens vier verklaringen voor. Oftewel: geen. Duidelijk is wel dat de financialisering van de economie onder Paars werd ingezet.

Shell en Unilever kunnen goede sier maken door aan te dringen op effectief klimaatbeleid, en intussen via ECIC ervoor zorgen dat het niet gebeurt. De les: economie is politiek.

In de handelsmodelwereld van het Centraal Planbureau zullen we weinig merken van de Brexit. En in de echte wereld?

De crisis legde een systeemfout bloot in onze economie die diepgaande veranderingen eist. Krachtig leiderschap met een langetermijnvisie was daarvoor noodzakelijk. Het is moeilijk je iemand voor te stellen die daarvoor minder geschikt is dan Mark Rutte.

Het zijn niet de bitcoins of andere cryptomunten die als back-up moeten dienen voor ons kwetsbare financiële stelsel. Wat is er mis met de ordinaire staatsbank?

Tien jaar na ‘de’ crisis zitten we midden in de Turkse valutacrisis. Financiële crises zijn voorspelbaar vanaf een zeker punt.

Het politieke probleem van de afgelopen jaren? Een teveel aan ‘bullshit’: het gegeven dat het waarheidsgehalte van beweringen er niet zo toe doet.

Lang werd aan het neoliberale wereldbeeld niet getornd. Trump maakt er nu korte metten mee.

Hoewel het leven comfortabeler, luxer en veiliger is geworden, zijn we angstiger, eenzamer en bezorgder geworden. Hoe gaan we dat oplossen?

Nederlanders hopen bezittingen op aan de ene kant van de balans, en schulden aan de andere. We worden daar dubbel kwetsbaar van, juist voor klappen die meestal tegelijk vallen.

Net als de vleestest van Diederik Stapel en Roos Vonk blijkt nu ook de marshmallowtest een mythe te zijn. Wat te doen met de mythes van de economie die nog onverminderd aanhang genieten?

We willen steeds meer controle over onze omgeving, op een steeds efficiëntere manier. Dat brengt wel offers met zich mee.

Het IMF waarschuwt voor de huidige wankele financiële structuur en pleit al jaren voor gecoördineerde schuldafbouw. Nu het nog kan.