In zijn beschouwing ‘Hij stierf als stront’ (De Groene van 18 augustus) karakteriseert Martin van Amerongen Die Massnahme van Bertolt Brecht en Hanns Eisler als ‘het schandelijkste en onbarmhartigste stuk sovjet-propaganda dat we kennen, met een moraal waarvan de honden geen brood lusten’. Hij vat het stuk als volgt samen: ‘Het individu is niets, de massa is alles, zelfs als het bloed in stromen vloeit.’