In ‘Von teutschen Blut’ (De Groene, l3 mei 1995) doet Martin van Amerongen verslag van het bezoek van een groepje Nederlandse journalisten aan Duitsland. Ik lees dat stuk op de avond van 4 mei en mijn oog valt op de wijze waarop Van Amerongen de Nederlandse consul-generaal in Dusseldorf schetst: ‘een diplomaat met een, zo te horen, spectaculair hoog corpsbalgehalte’, waarvan later echter gemeld wordt dat die consul, nog steeds ‘every inch een corpsbal’, in feite louter verstandige dingen zegt over het ‘morele kompas’ (van Beatrix), over de ‘persoonlijke verantwoording’ in ieders mensenleven, en nog veel meer.