In de geschiedenis zijn veel verdorven compromissen gesloten, maar meestal niet door liberalen. Want liberale tolerantie is niet hetzelfde als onverschilligheid, het compromis heeft zijn grenzen. Het beste antwoord op vermeende islamitische dreiging is vrijheid en verdraagzaamheid.

Waarom wekken Amerika en Israël zoveel woeste, ongeremde woede? Dat heeft te maken met gevoelens van schuld en vrees. Deze twee democratische staten herinneren ons aan wat wij eens waren, en daarom worden ze gehaat.

TACHTIG JAAR GELEDEN kwam er een droevig einde aan een van de meest geslaagde, meest liberale, meest verlichte Europese keizerrijken. Nadat het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije uiteengereten was, restte er een wrokkige Oostenrijkse romp, omringd door jonge nationale staten, elk met een eigen versie van etnisch nationalisme, grotendeels in de negentiende eeuw verzonnen op basis van diverse mythen en legenden. Wenen veranderde in een pompeuze keizerlijke hoofdstad zonder keizerrijk. Aanleiding tot dit einde was de nederlaag in de Eerste Wereldoorlog. Het keizerrijk was echter al een hele tijd eerder een afbrokkelend, vervallen bouwsel geworden. In de laatste jaren dat het bestond, heeft het een schitterende generatie van satirici, musici, toneelschrijvers, droomuitleggers en dromers voortgebracht, mensen die leden aan een wisselende mate van waanzin, onder wie één beruchte middelmatige schilder van prentbriefkaarten.