Overleden mensen van dichtbij, die je niet of nauwelijks kende, blijven zweven in de achterkamers van je hoofd.

Waarom ik de voorbije maanden heel Archie Shepp weer aan het draaien ben is mij een raadsel. Ik houd niet eens van jazz. Het begon tijdens een ijzige nacht in 1994.

Mei 2002. Ik sta in een rij. Ik ben de enige blanke. Na een half uur ben ik aan de beurt.

De drang om te creëren voelt benauwend aan. Gelukkig bestaan er alcohol en wiet.

Ik ben een man van orde. Dat is niet waar. Ik ben geen man van orde. Ik ben een man van systemen. Ik kan leven met chaos. Zolang er maar een stringente systematiek aan ten grondslag ligt.