In het alleszins lezenswaardige ‘Dagboek van een humanistenhond’ van Theodor Holman in De Groene van 15 februari duik ik op als de man die tegenover Trouw ontkend zou hebben dat hij verantwoordelijk was voor de aanklacht tegen de Parool-columnist. Ik zou pas mijn ‘oncollegiale’ stap hebben toegegeven nadat een journalist van Trouw mij met mijn brief aan de officier had geconfronteerd. Met andere woorden: ik ben een lafaard. Holman ontleent deze schets van de gang van zaken, naar ik aanneem, aan Trouw. Maar aan de feiten wordt hier geen recht gedaan.