Soekarno maakte liever geen ophef van de rol die een Japanner bij het uitroepen van de Indonesische onafhankelijkheid speelde. Maar zonder admiraal Maeda was het er een stuk bloediger aan toegegaan. En was Indonesie een islamstaat geworden. Een reconstructie. MET HAAR BEZOEK aan Indonesie tijdens de feestweek ter viering van de onafhankelijkheidsverklaring geeft koningin Beatrix impliciet te kennen dat Indonesie op 17 augustus 1995 vijftig jaar bestaat. En dat dat dus niet pas het geval zal zijn op 27 december 1999, wanneer het vijftig jaar geleden zal zijn dat haar moeder in het paleis op de Dam de soevereiniteit over Nederlandsch-Indie aan de Republiek Indonesie overdroeg. Als de koningin tijdens haar bezoek in Jakarta een krans legt bij het onafhankelijkheidsmonument in Jalan Proklamasi, zoals haar gastheren waarschijnlijk verwachten, dan houdt dat tevens een expliciete erkenning in van het vijftigjarig bestaan van Indonesie. Hoe is de onafhankelijkheidsverklaring van 17 augustus 1945 tot stand gekomen en hoe is er door degenen die erbij betrokken zijn geweest, op gereageerd?

In 1969 gaf J. E. Hueting met zijn optreden het startsein tot een nationaal Indie-debat. Pas afgelopen zaterdag onthulde Hueting in een interview in De Stem zijn eigen aandeel in de oorlogsmisdaden. Uit zijn onthullingen kan men concluderen dat Onze-Jongens-Overzee dan wel geen deel uitmaakten van een moordmachine a la de SS, maar dat er wel jongens onder waren die zich individueel tot een moordmachine hebben opgefokt.