De ‘warme sanering’ van de varkenshouderij, die landbouwminister Carola Schouten vorige week in de Kamer verdedigde, is goed voor de boeren en hun buren, maar kwetsbare natuurgebieden schieten er niet veel mee op.

Hoewel waterstof vaak wordt voorgesteld als hét symbool van een duurzame toekomst, is de weg daarnaartoe allesbehalve rechtlijnig. Een actieve regie is nodig. ‘Nederland heeft de neiging om te zeggen: laat de markt alles doen.’

Voor provincies is de milieuvergunning het belangrijkste instrument om de stikstofgrenzen te bewaken. Maar veel boeren nemen een loopje met de voorwaarden en overschrijden de opgelegde ammoniakplafonds.

Het kabinet gaat boeren uitkopen en op sommige snelwegen de maximumsnelheid verlagen om de uitstoot van stikstof te verminderen. Eén voor de hand liggende maatregel blijft buiten beeld: minder kunstmest.

Volgens een alternatieve berekening stoot Tata Steel in IJmuiden minstens twintig procent meer CO2 uit dan het bedrijf officieel rapporteert. Als dit zo is, brengt dit het felbevochten Klimaatakkoord in gevaar. De oppositie eist opheldering.

Tata Steel, dat de afgelopen tien jaar een miljard euro gratis uitstootrechten kreeg, voert de lobby aan tegen de CO2-belasting. Terwijl die maatregel noodzakelijk is om de Nederlandse klimaatdoelen te halen.

Volgende week presenteert het Planbureau voor de Leefomgeving de doorrekening van het Klimaatakkoord. Dé grote vraag: waarom voeren we niet gewoon een CO2-taks in?

De milieubeweging stapt uit de onderhandelingen van het klimaatakkoord omdat er geen CO2-heffing voor de grote industrie komt. Deze grote uitstoters willen dat de maatschappij miljarden bijdraagt aan haar verduurzaming. De vervuiler die niet betaalt maar haar hand ophoudt.

Het kabinet wil het Klimaatberaad vlottrekken door bij alle onderhandelingen een topambtenaar met een zak geld aan tafel te zetten. Vertragingstactieken hebben de Nederlandse industrie geen windeieren gelegd.

Varkens- en kippenboeren liegen al jaren over hoeveel ze werkelijk vervuilen. Ze geven officieel veel minder dieren op dan ze in werkelijkheid hebben. En de overheid let niet op.

In weerwil van nationale en Europese regelgeving kan de intensieve veeteelt gewoon doorgaan met vervuilen. De boeren vinden mazen in de wet en het aantal megastallen blijft toenemen.

Elk jaar sterven in Nederland vijfduizend mensen te vroeg door luchtverontreiniging. Toch gaat de schadelijke uitstoot door industrie en landbouw gewoon door of neemt zelfs toe. ‘Wij hebben geen fijnstof’, zegt een grote vervuiler.

Het was bedoeld als financiële prikkel om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen: het ETS. Maar de meeste grote industrieën in Nederland verdienen eraan zónder zich te hoeven inspannen.

De Nederlandse industrie werkt nauwelijks mee aan het bestrijden van de klimaatcrisis, zo blijkt uit onderzoek van De Groene Amsterdammer. Ze gaat vrolijk door met het uitstoten van broeikasgassen. Dat is erg slecht nieuws: zonder inspanning van de industrie is elk klimaatbeleid kansloos.