In bepaalde opzichten passen de lesbische romans van Maartje Wortel, Sofie Lakmaker en A.F.Th. van der Heijden in de traditie van het genre. Maar met hun focus op seks tillen deze schrijvers lesbische literatuur naar een nieuw niveau.

Met Vrouw, meisje, anders schreef Bernardine Evaristo niet minder dan een epos waarin lange lijnen door de Engelse geschiedenis worden getrokken. Het levert literair vuurwerk op.

In de nieuwe roman van Wessel te Gussinklo komt mannelijkheid tot stand door intimidatie. Op weg naar De Hartz is een huiveringwekkende en fascinerende studie van intermannelijk geweld.

In het oeuvre van Marion Bloem speelt ‘het Indische’ een grote rol. Geen gewoon Indisch meisje, haar debuut over de gespleten Sonja/Zon, was een eclatant succes.

De ontvadering van de maatschappij is ingezet, maar het patriarchaat is nog lang niet volledig ontmanteld. Het maatschappelijke proces van diepe democratisering is nog maar net begonnen.

Uit de literatuurenquête van De Groene Amsterdammer kwamen de volgende 21 titels naar voren. Maaike Meijer kiest Archief van verloren kinderen van Valeria Luiselli.