Dat Cindy Hoetmer ooit nog een boek zou schrijven, had ze zelf niet verwacht, maar opeens was het er. ‘Dit boek kwam gewoon om de hoek van al mijn blokkades.’ Net voor de coronacrisis uitbrak, verscheen Min of meer opmerkelijke gebeurtenissen uit het leven van een treuzelaar.

Pieter Waterdrinker zag de literaire wereld altijd als een gezellige huiskamer waar werd gegeten, gedronken en geroddeld. Tot zijn teleurstelling bleek het voor hem meer een wachtruimte op een kaal gesloopt station. Zijn boek De rat van Amsterdam verscheen in juli.

Dichter Athena Farrokhzad kan zich niet herinneren dat het lezen van boeken haar grensverleggende levenslessen heeft opgeleverd en dineert het liefst zonder obers. Dat lijkt haar comfortabeler. Haar Zweedse bundel I rörelse verscheen in 2019.

Ghayath Almadhoun vindt dat iedereen voor zijn achttiende Dostojevski’s Misdaad en straf gelezen moet hebben en zou graag met Paul Celan aan de Seine dineren om de zin van leven en dood te bespreken. In 2017 verscheen zijn Nederlandse bundel Ik hier jij daar.

Joost Oomen is een van de schrijvers die door ILFU (International Literature Festival Utrecht) werd uitgenodigd een nieuw verhaal over deze tijd te schrijven. In de aanloop naar het festival plaatsen wij komende week dagelijks op onze site korte vraaggesprekken met gasten van dit festival.